bilmece

Türkçe

Ad

bilmece (belirtme hâli bilmeceyi, çoğulu bilmeceler)

1. doğa olayları ile insan, hayvan ve bitki gibi canlıları, eşyaları, dinî konu ve motifleri kapalı bir şekilde soran çağrışımlarla bulunmasını amaç edinen kalıplaşmış sözler

Çeviriler

çeviriler

Azerice: bilməcə (az), tapmaca (az) Eski Türkçe: tabuzgu‎ (otk) (tabuzgu), tabuzguk‎ (otk) (tabuzguk), tabuzgunen‎ (otk) (tabuzgunen), tapzug‎ (otk) (tapzug) Fince: arvoitus (fi) Gagavuzca: bilmeyce (gag) İngilizce: riddle (en)