bina

Türkçe

Köken

Osmanlı Türkçesi بنا‎, Arapça بِنَاء‎ (bināʾ).

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /bi.ˈnaː/
• Heceleme: bi‧na

Ad

bina (belirtme hâli binayı, çoğulu binalar), sahiplik şekli bina -sı

1. (dil bilimi) çatı

   Benim oğlum bina okur, döner döner yine okur.

2. (mimarlık) yapı

   Yalı, çok pencereli, iki katlı, yayvan bir binadır. — B. Felek

Çeviriler

dil bilimi

Almanca: Diathese (de) d Azerice: növ (az) Bulgarca: зало́г (bg) e (zalóg) ‎[zalóg‎] Çekçe: rod (cs) Estonca: tegumood (et) Fince: pääluokka (fi) Fransızca: voix (fr) d İngilizce: voice (en) İspanyolca: voz (es) d İsveççe: huvudform (sv) İtalyanca: voce (it) d Lehçe: strona (pl) Rumence: diateză (ro) d Rusça: залог (ru) e (zalog) Türkçe: Osmanlı Türkçesi: بنا‎ (ota)

mimarlık

Almanca: Gebäude (de) n Arapça: بِنَاء‎ (ar) e (bināʾ) Azerice: bina (az) Bulgarca: сграда (bg) (sgrada) Çekçe: budova (cs) d Estonca: ehitis (et) Farsça: بنا‎ (fa) Fince: rakennus (fi) Fransızca: bâtiment (fr) e Gagavuzca: bina (gag) İngilizce: building (en) İsveççe: byggnad (sv) Kazakça: гимарат (kk) (gimarat) Kırgızca: имарат (ky) (imarat) Özbekçe: бино (uz) Portekizce: edifício (pt) e, prédio (pt) e Rusça: здание (ru) (zdaniye), строительство (ru) (stroitelʹstvo) Tatarca: bina (tt) Türkçe: Osmanlı Türkçesi: بنا‎ (ota) Uygurca: بىنا‎ (ug) (bina)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "bina" maddesi

Ek okumalar

• Vikipedi'de bina

Azerice

Köken

Arapça بِنَاء‎ (bināʾ).

Söyleniş

• Heceleme: bi‧na

Ad

bina

1. (mimarlık) bina, yapı

Gagavuzca

Köken

Arapça بِنَاء‎ (bināʾ).

Söyleniş

• Heceleme: bi‧na

Ad

bina

1. (mimarlık) bina, yapı

Kaynakça

• Etymological Dictionaries - Andras Rajki

Lazca

Köken

Arapça بِنَاء‎ (bināʾ).

Söyleniş

• Heceleme: bi‧na

Ad

bina

1. (mimarlık) bina, yapı

Tatarca

Köken

Arapça بِنَاء‎ (bināʾ).

Söyleniş

• Heceleme: bi‧na

Ad

bina

1. (mimarlık) bina, yapı

Türkmence

Köken

Arapça بِنَاء‎ (bināʾ).

Söyleniş

• Heceleme: bi‧na

Ad

bina

1. (mimarlık) apartman
2. (mimarlık) bina

Zazaca

Köken

Arapça بِنَاء‎ (bināʾ).

Söyleniş

• Heceleme: bi‧na

Ad

bina d (çoğulu binay)

1. (mimarlık) apartman
2. (mimarlık) bina