bitmek

Türkçe

Söyleniş

IPA^(anahtar): /bit.ˈmek/

Heceleme: bit‧mek

Eylem

bitmek (üçüncü tekil şahıs geniş zaman çekimi biter)

1. Sona ermek, tamamlanmak:
   • Dört yıl evvel biten yeni evden on sekiz lira kereste hesâbı varmış (Yusuf Z. Ortaç).
   • Gecenin bitmeye yüz tuttuğu andan beridir / Duyulan gökte kanat yerde ayak sesleridir (Yahyâ Kemal).
2. Tükenmek, kalmamak
   • Şu yanan mum bile sönüp bitecek (Hüseyin Sîret).
   • Cebimdeki üç mecîdiye bir haftada bitti (Yusuf Z. Ortaç).
3. Çok yorulmak, dayanak gücü kalmamak
4. Tohumun filizlenip topraktan çıkması
   • "Buğdayla arpadan başka ne biter bu topraklarda?" - Falih Rıfkı Atay
5. Saçın, tüy ve kılın bedende çıkması, büyümesi
6. Perişan olmak, üzüntüden harap olmak; mahvolmak
7. Beklenmedik zamanda, aniden ortaya çıkmak:
   • "Aynı anda sahnenin her yerinde birden bitiyor, bir şarkıcıdan çok bir göz bağıcıya benziyordu." - Murathan Mungan
   • Bir görülürsek bittiğimiz gündür (Aka Gündüz).
   • Eğer bu celsede tahliye olmazsa biterim (Bediî Fâik).
   • Azîze’yi ölü gibi merdivenden çıkardıklarını gördüm, artık bittim, kendimden geçtim (Hâlide E. Adıvar).
8. Çok beğenmek, hayran kalmak

Çekimleme

bitmek adının çekimi

		tekil	çoğul
yalın		bitmek	bitmekler
belirtme		bitmeği	bitmekleri
yönelme		bitmeğe	bitmeklere
bulunma		bitmekte	bitmeklerde
ayrılma		bitmekten	bitmeklerden
tamlayan		bitmeğin	bitmeklerin
iyelik
		tekil	çoğul
1. tekil	yalın	bitmeğim	bitmeklerim
	belirtme	bitmeğimi	bitmeklerimi
	yönelme	bitmeğime	bitmeklerime
	bulunma	bitmeğimde	bitmeklerimde
	ayrılma	bitmeğimden	bitmeklerimden
	tamlayan	bitmeğimin	bitmeklerimin
2. tekil	yalın	bitmeğin	bitmeklerin
	belirtme	bitmeğini	bitmeklerini
	yönelme	bitmeğine	bitmeklerine
	bulunma	bitmeğinde	bitmeklerinde
	ayrılma	bitmeğinden	bitmeklerinden
	tamlayan	bitmeğinin	bitmeklerinin
3. tekil	yalın	bitmeği	bitmekleri
	belirtme	bitmeğini	bitmeklerini
	yönelme	bitmeğine	bitmeklerine
	bulunma	bitmeğinde	bitmeklerinde
	ayrılma	bitmeğinden	bitmeklerinden
	tamlayan	bitmeğinin	bitmeklerinin
1. çoğul	yalın	bitmeğimiz	bitmeklerimiz
	belirtme	bitmeğimizi	bitmeklerimizi
	yönelme	bitmeğimize	bitmeklerimize
	bulunma	bitmeğimizde	bitmeklerimizde
	ayrılma	bitmeğimizden	bitmeklerimizden
	tamlayan	bitmeğimizin	bitmeklerimizin
2. çoğul	yalın	bitmeğiniz	bitmekleriniz
	belirtme	bitmeğinizi	bitmeklerinizi
	yönelme	bitmeğinize	bitmeklerinize
	bulunma	bitmeğinizde	bitmeklerinizde
	ayrılma	bitmeğinizden	bitmeklerinizden
	tamlayan	bitmeğinizin	bitmeklerinizin
3. çoğul	yalın	bitmeği bitmekleri
	belirtme	bitmeğini bitmeklerini
	yönelme	bitmeğine bitmeklerine
	bulunma	bitmeğinde bitmeklerinde
	ayrılma	bitmeğinden bitmeklerinden
	tamlayan	bitmeğinin bitmeklerinin

Deyimler

dilinde tüy bitmek, mantar gibi bitmek, oyunun sakalı bitmek

Çeviriler

çeviriler

Almanca: aufhören (de), enden (de), beenden (de) Azerice: bitmək (az), qurtarmaq (az), tamamlanmaq (az), başa çatmaq (az) Eski Türkçe: bütmek‎ (otk) (bütmek) Felemenkçe: eindigen (nl) Fince: ehtyä (fi), loppua (fi), päättyä (fi), uupua (fi), heikentyä (fi) Fransızca: finir (fr), prendre fin (fr), se terminer (fr) İbranice: להסתיים‎ (he) (lehistayem), להיגמר‎ (he) (lehigamer), לשתול‎ (he) (lishtol) İngilizce: finish (en), to be over (en), run out (en) Kürtçe: kuta bûn (ku), qediyan (ku), tewabûn (ku), saxbûn (ku) Lehçe: skończyć (pl), skończyć się (pl) Osmanlı Türkçesi: بیتمک‎ (ota) Özbekçe: ado boʻlmoq (uz), bitmoq (uz), chiqmoq (uz),unmoq (uz) Tatarca: betü (tt) Türkmence: bitmek (tk)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "bitmek" maddesi
• Kubbealtı Lugatı: "bitmek"

Çağatayca

Eylem

1. tahrir, terkim, yazmak

Türkmence

Eylem

bitmek

1. bitmek, tamamlanmak
2. yetişmek