dolap

Türkçe

Köken

Osmanlı Türkçesi طولاب‎ (dolab) sözcüğünden devralındı, Farsça دولاب‎ (dolâb) sözcüğünden.

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /doˈɫɑp/

• Ses

  (dosya)

• Heceleme: do‧lap

Ad

dolap (belirtme hâli dolabı, çoğulu dolaplar) dolap (belirtme hâli dolabı, çoğulu dolaplar)

1. (mobilya) genellikle tahtadan yapılmış, bölme veya çekmelerine eşya konulan kapaklı mobilya
2. kuyulardan su çeken düzenek
   • Halide Edip ADIVAR Sinekli Bakkal, sayfa 300 , Özgür Yayınları

     "Fakat Selim Paşa'nın bostan kuyusundaki su çeken tahta dişli, köhne, gıcırtılı dolap değil. ."

3. dönme dolap
4. (işletmeler) İstanbul bedesteninde dükkân
5. (tiyatro) orta oyununda dükkân ya da ev olarak kullanılan dekor
6. (mecaz) düzen

Deyimler

dolap beygiri gibi dönüp durmak, dolap çevirmek, dönme dolap, mutfak dolabı, su dolabı, su dolabı şehri

Çeviriler

çeviriler

Almanca: Schrank (de) e Azerice: dolab (az), şkaf (az) Çekçe: skříň (cs) d Fince: kaappi (fi) Fransızca: armoire (fr) d Gagavuzca: dolap (gag) İngilizce: cupboard (en) İspanyolca: armario (es) e İsveççe: skåp (sv) Tatarca: şkaf (tt)

Üst kavramlar

• mobilya
• tertibat
• dükkân
• dekor
• cihaz
• araç
• korumalık

Alt kavramlar

• dönme dolap

Türetilmiş kavramlar

dolapçı,

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "dolap" maddesi

Gagavuzca

Ad

dolap

1. dolap

Köken

Farsça dol-ab