elemek

Türkçe

Eylem

elemek (üçüncü tekil şahıs geniş zaman çekimi eler)

1. elek yardımıyla ayıklamak veya incesini kabasından ayırmak, elekten geçirmek
   • İşte deniz suyunun tuzunu eleyip çölü sulayıp kazanılan meralar.
2. (mecaz) gözden geçirmek, ayıklamak, iyisini kötüsünden ayırmak
3. sınav veya yarışma yoluyla en iyileri seçmek
4. ipliği elemgeden geçirip yumak yapmak

Çeviriler

çeviriler

Azerice: ələmək (az) Eski Türkçe: elgemek‎ (otk) (elgemek) Fince: suodattaa (fi) Tatarca: iläw (tt) Türkmence: elemek (tk)

Kaynakça

Türk Dil Kurumuna göre "elemek" maddesi

Türkmence

Eylem

elemek

1. elemek

Kaynakça

• Atacanov, Ata (1922). Türkmendolu Yir Sözlüğü.