emin

Ayrıca bakınız: Emin

Türkçe

Köken

Osmanlı Türkçesi آمن‎, Arapça أمين‎.

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /e.ˈmin/
• Heceleme: e‧min

Ön ad

emin (karşılaştırma daha emin, üstünlük en emin)

1. güvenli

   Bebesini emin ellere mi bırakmıştı acaba? — A. Kulin

   Emine, emin Emin'e gitti.

2. kesinlik bildirmek için kullanılır.

   Pek büyük bir serveti olduğundan emin idiler. — H. Z. Uşaklıgil

Çeviriler

güvenli

Arapça: أَمِينْ‎ (ar) (emîn) Almanca: sicher (de) Azerice: inamlı (az), əmniyyətli (az), əmin (az) İngilizce: safe (en), secure (en); sure (en) İsveççe: säker (sv) Norveççe: sikker (no) Türkçe: Osmanlı Türkçesi: آمن‎ (ota)

kesinlik

Arapça: أَمِينْ‎ (ar) (emîn) Almanca: sicher (de) Azerice: əmin (az) İngilizce: sure (en) İsveççe: säker (sv) Norveççe: sikkr (no) Türkçe: Osmanlı Türkçesi: آمن‎ (ota)

Gagavuzca

Köken

Arapça

Söyleniş

• Heceleme: e‧min

Ad

emin

1. yemin

Kaynakça

• Etymological Dictionaries - Andras Rajki