fay

Türkçe

Köken

Fransızca faille.

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /ˈfaj/
• Heceleme: fay

Ad

fay (belirtme hâli fayı, çoğulu faylar)

1. (jeoloji) Yer kabuğunu oluşturan kayaçların bir yüzey boyunca kırılması ve oluşan iki parçanın birbirine göre nispî olarak yer değiştirmesi

Çekimleme

fay adının çekimi

		tekil	çoğul
yalın		fay	faylar
belirtme		fayı	fayları
yönelme		faya	faylara
bulunma		fayda	faylarda
ayrılma		faydan	faylardan
tamlayan		fayın	fayların
iyelik
		tekil	çoğul
1. tekil	yalın	fayım	faylarım
	belirtme	fayımı	faylarımı
	yönelme	fayıma	faylarıma
	bulunma	fayımda	faylarımda
	ayrılma	fayımdan	faylarımdan
	tamlayan	fayımın	faylarımın
2. tekil	yalın	fayın	fayların
	belirtme	fayını	faylarını
	yönelme	fayına	faylarına
	bulunma	fayında	faylarında
	ayrılma	fayından	faylarından
	tamlayan	fayının	faylarının
3. tekil	yalın	fayı	fayları
	belirtme	fayını	faylarını
	yönelme	fayına	faylarına
	bulunma	fayıda	faylarında
	ayrılma	fayıdan	faylarından
	tamlayan	fayının	faylarının
1. çoğul	yalın	fayımız	faylarımız
	belirtme	fayımızı	faylarımızı
	yönelme	fayımıza	faylarımıza
	bulunma	fayımızda	faylarımızda
	ayrılma	fayımızdan	faylarımızdan
	tamlayan	fayımızın	faylarımızın
2. çoğul	yalın	fayınız	faylarınız
	belirtme	fayınızı	faylarınızı
	yönelme	fayınıza	faylarınıza
	bulunma	fayınızda	faylarınızda
	ayrılma	fayınızdan	faylarınızdan
	tamlayan	fayınızın	faylarınızın
3. çoğul	yalın	fayı fayları
	belirtme	fayını faylarını
	yönelme	fayına faylarına
	bulunma	fayıda faylarında
	ayrılma	fayıdan faylarından
	tamlayan	fayının faylarının

Eş anlamlılar

• kırık

Alt kavramlar

• doğrultu atımlı fay,
• eğim atımlı fay,
• oblik atımlı fay,
• normal fay,
• ters fay

Türetilmiş kavramlar

• fay hattı,
• fayca,
• faycı,
• faycık,
• fayken,
• fayla,
• faylanma,
• faylı,
• faysa,
• faysız

Benzer kelimeler

• vay

Çeviriler

fay

Almanca: Verschiebung (de) d, Verwerfung (de) d Fransızca: faille (fr) d İngilizce: fault (en) İsveççe: förkastning (sv) g

Kaynaklar

• Türk Dil Kurumuna göre "fay" maddesi

Ek okumalar

• Vikipedi'de fay