fetih

Ayrıca bakınız: Fetih

Türkçe

Köken

Osmanlı Türkçesi فتح‎ (feth), Arapça فَتْح‎ (fetiḥ, “açma”)

Ad

fetih (belirtme hâli fethi, çoğulu fetihler)

1. Bir şehir veya ülkeyi savaşarak alma.

Çekimleme

fetih adının çekimi

		tekil	çoğul
yalın		fetih	fetihler
belirtme		fethi	fetihleri
yönelme		fethe	fetihlere
bulunma		fetihte	fetihlerde
ayrılma		fetihten	fetihlerden
tamlayan		fethin	fetihlerin
iyelik
		tekil	çoğul
1. tekil	yalın	fethim	fetihlerim
	belirtme	fethimi	fetihlerimi
	yönelme	fethime	fetihlerime
	bulunma	fethimde	fetihlerimde
	ayrılma	fethimden	fetihlerimden
	tamlayan	fethimin	fetihlerimin
2. tekil	yalın	fethin	fetihlerin
	belirtme	fethini	fetihlerini
	yönelme	fethine	fetihlerine
	bulunma	fethinde	fetihlerinde
	ayrılma	fethinden	fetihlerinden
	tamlayan	fethinin	fetihlerinin
3. tekil	yalın	fethi	fetihleri
	belirtme	fethiyi	fetihlerini
	yönelme	fethiye	fetihlerine
	bulunma	fethide	fetihlerinde
	ayrılma	fethiden	fetihlerinden
	tamlayan	fethinin	fetihlerinin
1. çoğul	yalın	fethimiz	fetihlerimiz
	belirtme	fethimizi	fetihlerimizi
	yönelme	fethimize	fetihlerimize
	bulunma	fethimizde	fetihlerimizde
	ayrılma	fethimizden	fetihlerimizden
	tamlayan	fethimizin	fetihlerimizin
2. çoğul	yalın	fethiniz	fetihleriniz
	belirtme	fethinizi	fetihlerinizi
	yönelme	fethinize	fetihlerinize
	bulunma	fethinizde	fetihlerinizde
	ayrılma	fethinizden	fetihlerinizden
	tamlayan	fethinizin	fetihlerinizin
3. çoğul	yalın	fethi fetihleri
	belirtme	fethiyi fetihlerini
	yönelme	fethiye fetihlerine
	bulunma	fethide fetihlerinde
	ayrılma	fethiden fetihlerinden
	tamlayan	fethinin fetihlerinin

İlgili sözcükler

• fatih

Anagramlar

• Fethi