haram

Türkçe

Köken

Arapça حَرَامٌ‎ (ħara:m(un))

Söyleniş

• Ses

  (dosya)

haram (belirtme hâli haramı, çoğulu haramlar)

Ad

1. yasak
2. (din) Din kurallarına aykırı olan, dince yasak olan

Heceleme

Heceleme: ha‧ram

Çeviriler

çeviriler

Almanca: Haram (de) n, Verbot (de) n Azerice: həram (az) İngilizce: haram (en) Türkmence: haraam (tk) Tatarca: xaram (tt)

Üst kavramlar

1. efal-i mükellefin

Türetilmiş kavramlar

1. haramca, haramken, haramla, haramlı, haramsa, haramsız

Ön ad

haram (karşılaştırma daha haram, üstünlük en haram)

1. yasak
2. (din) Din kurallarına aykırı olan, dince yasak olan

Heceleme

Heceleme: ha‧ram

Çeviriler

çeviriler

Almanca: haram (de), verboten (de) Azerice: həram (az) İngilizce: forbidden (en), haram (en) Tatarca: xaram (tt) Türkmence: haraam (tk)

Atasözleri

1. Çocuğun yediği helal, giydiği haram

Karaçay Balkarca

Bu sözcüğün, biçim ve içerik olarak Vikisözlük standartlarına ulaşması için elden geçirilmesi gerekmektedir.

Madde düzenleme ve Vikisözlük standartları ile ilgili bilgi
Bu sözcükte ayrıca şu sorunlar da bulunmaktadır:

• Bu söz(cük), ait olduğu dilin kullandığı Karaçay Balkarca alfabesinde yazılmamıştır.

Düzenleme yapıldıktan sonra bu not silinmelidir.

Ad

1. haram, kötü

Gagavuzca

Ön ad

haram

1. haram

Köken

1. Arapça

Kaynakça

• Etymological Dictionaries - Andras Rajki