herif

Türkçe

Köken

Osmanlı Türkçesi حریف‎ (harif, herif) sözcüğünden devralındı, Arapça حَرِيف‎ (ḥarīf) sözcüğünden.

Söyleniş

• Heceleme: he‧rif

Ad

herif (belirtme hâli herifi, çoğulu herifler)

1. (eskimiş) Meslektaş; arkadaş; yoldaş.
2. (mecaz) Güven vermeyen, aşağı görülen, bayağı kimse.
3. (halk ağzı, teklifsiz konuşma) Evin erkeği.
4. (argo, teklifsiz konuşma) Adam.

Çekimleme

herif adının çekimi

		tekil	çoğul
yalın		herif	herifler
belirtme		herifi	herifleri
yönelme		herife	heriflere
bulunma		herifte	heriflerde
ayrılma		heriften	heriflerden
tamlayan		herifin	heriflerin
iyelik
		tekil	çoğul
1. tekil	yalın	herifim	heriflerim
	belirtme	herifimi	heriflerimi
	yönelme	herifime	heriflerime
	bulunma	herifimde	heriflerimde
	ayrılma	herifimden	heriflerimden
	tamlayan	herifimin	heriflerimin
2. tekil	yalın	herifin	heriflerin
	belirtme	herifini	heriflerini
	yönelme	herifine	heriflerine
	bulunma	herifinde	heriflerinde
	ayrılma	herifinden	heriflerinden
	tamlayan	herifinin	heriflerinin
3. tekil	yalın	herifi	herifleri
	belirtme	herifiyi	heriflerini
	yönelme	herifiye	heriflerine
	bulunma	herifide	heriflerinde
	ayrılma	herifiden	heriflerinden
	tamlayan	herifinin	heriflerinin
1. çoğul	yalın	herifimiz	heriflerimiz
	belirtme	herifimizi	heriflerimizi
	yönelme	herifimize	heriflerimize
	bulunma	herifimizde	heriflerimizde
	ayrılma	herifimizden	heriflerimizden
	tamlayan	herifimizin	heriflerimizin
2. çoğul	yalın	herifiniz	herifleriniz
	belirtme	herifinizi	heriflerinizi
	yönelme	herifinize	heriflerinize
	bulunma	herifinizde	heriflerinizde
	ayrılma	herifinizden	heriflerinizden
	tamlayan	herifinizin	heriflerinizin
3. çoğul	yalın	herifi herifleri
	belirtme	herifiyi heriflerini
	yönelme	herifiye heriflerine
	bulunma	herifide heriflerinde
	ayrılma	herifiden heriflerinden
	tamlayan	herifinin heriflerinin

Çeviriler

eskimiş anlam — bakınız meslektaş,‎ arkadaş,‎ yoldaş

evin erkeği — bakınız koca,‎ eş

adam — bakınız adam

Ek okumalar

• Türk Dil Kurumuna göre "herif" maddesi