katiyet

Türkçe

Köken

Osmanlı Türkçesi, Arapça

Söyleniş

• IPA^(anahtar): [kɑt.ˤɪː.ˈjɛt]
• Heceleme: kat‧i‧yet

Ad

katiyet (belirtme hâli katiyeti, çoğulu katiyetler)

1. kesinlik
2. şüphesizlik

Çekimleme

katiyet adının çekimi

		tekil	çoğul
yalın		katiyet	katiyetler
belirtme		katiyeti	katiyetleri
yönelme		katiyete	katiyetlere
bulunma		katiyette	katiyetlerde
ayrılma		katiyetten	katiyetlerden
tamlayan		katiyetin	katiyetlerin
iyelik
		tekil	çoğul
1. tekil	yalın	katiyetim	katiyetlerim
	belirtme	katiyetimi	katiyetlerimi
	yönelme	katiyetime	katiyetlerime
	bulunma	katiyetimde	katiyetlerimde
	ayrılma	katiyetimden	katiyetlerimden
	tamlayan	katiyetimin	katiyetlerimin
2. tekil	yalın	katiyetin	katiyetlerin
	belirtme	katiyetini	katiyetlerini
	yönelme	katiyetine	katiyetlerine
	bulunma	katiyetinde	katiyetlerinde
	ayrılma	katiyetinden	katiyetlerinden
	tamlayan	katiyetinin	katiyetlerinin
3. tekil	yalın	katiyeti	katiyetleri
	belirtme	katiyetini	katiyetlerini
	yönelme	katiyetine	katiyetlerine
	bulunma	katiyetinde	katiyetlerinde
	ayrılma	katiyetinden	katiyetlerinden
	tamlayan	katiyetinin	katiyetlerinin
1. çoğul	yalın	katiyetimiz	katiyetlerimiz
	belirtme	katiyetimizi	katiyetlerimizi
	yönelme	katiyetimize	katiyetlerimize
	bulunma	katiyetimizde	katiyetlerimizde
	ayrılma	katiyetimizden	katiyetlerimizden
	tamlayan	katiyetimizin	katiyetlerimizin
2. çoğul	yalın	katiyetiniz	katiyetleriniz
	belirtme	katiyetinizi	katiyetlerinizi
	yönelme	katiyetinize	katiyetlerinize
	bulunma	katiyetinizde	katiyetlerinizde
	ayrılma	katiyetinizden	katiyetlerinizden
	tamlayan	katiyetinizin	katiyetlerinizin
3. çoğul	yalın	katiyeti katiyetleri
	belirtme	katiyetini katiyetlerini
	yönelme	katiyetine katiyetlerine
	bulunma	katiyetinde katiyetlerinde
	ayrılma	katiyetinden katiyetlerinden
	tamlayan	katiyetinin katiyetlerinin

Türetilmiş kavramlar

• katiyen, katiyetken, katiyetle, katiyetli, katiyetse, katiyetsiz

Çeviriler

kat'iyet — bakınız kesinlik

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "katiyet" maddesi