nefis

Türkçe

Köken

Arapça

Ad

nefis (belirtme hâli nefisi, çoğulu nefisler)

1. öz varlık, kişilik

   Çoğunu, kendi nefsini kurtarmak için öldürmüştü. - Ö. Seyfettin

2. insanın yeme içme vb. gereksinimlerinin bütünü

Çeviriler

çeviriler

Azerice: nəfis (az), nəfs (az) Fince: itseys (fi) Kürtçe: micêz (ku) Özbekçe: nafis (uz) Tatarca: näfis (tt)

Ön ad

nefis

1. pek hoş, çok güzel

   Duvarlardaki pastel ve yağlı boya nefis levhalara uzaktan bir göz atmadan geçemiyorduk. - A. H. Müftüoğlu

Çeviriler

çeviriler

Fince: sievä (fi) Fransızca: joli (fr), mignon (fr), bath (fr)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "nefis" maddesi

Atasözleri

• Helva şirin, nefis kafir