nova

Ayrıca bakınız: NOVA, NoVA, Nova, Novä, nová, nóva, nòva

Türkçe

Köken

Latince nova.

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /ˈnoː.vaː/
• Heceleme: no‧va

Ad

nova (belirtme hâli novayı, çoğulu novalar), sahiplik şekli nova -sı

1. (astronomi) Parlaklığı birdenbire artan, patlamalı değişen yıldız.

Çekimleme

nova adının çekimi

		tekil	çoğul
yalın		nova	novalar
belirtme		novayı	novaları
yönelme		novaya	novalara
bulunma		novada	novalarda
ayrılma		novadan	novalardan
tamlayan		novanın	novaların
iyelik
		tekil	çoğul
1. tekil	yalın	novam	novalarım
	belirtme	novamı	novalarımı
	yönelme	novama	novalarıma
	bulunma	novamda	novalarımda
	ayrılma	novamdan	novalarımdan
	tamlayan	novamın	novalarımın
2. tekil	yalın	novan	novaların
	belirtme	novanı	novalarını
	yönelme	novana	novalarına
	bulunma	novanda	novalarında
	ayrılma	novandan	novalarından
	tamlayan	novanın	novalarının
3. tekil	yalın	novası	novaları
	belirtme	novasını	novalarını
	yönelme	novasına	novalarına
	bulunma	novasında	novalarında
	ayrılma	novasından	novalarından
	tamlayan	novasının	novalarının
1. çoğul	yalın	novamız	novalarımız
	belirtme	novamızı	novalarımızı
	yönelme	novamıza	novalarımıza
	bulunma	novamızda	novalarımızda
	ayrılma	novamızdan	novalarımızdan
	tamlayan	novamızın	novalarımızın
2. çoğul	yalın	novanız	novalarınız
	belirtme	novanızı	novalarınızı
	yönelme	novanıza	novalarınıza
	bulunma	novanızda	novalarınızda
	ayrılma	novanızdan	novalarınızdan
	tamlayan	novanızın	novalarınızın
3. çoğul	yalın	novası novaları
	belirtme	novasını novalarını
	yönelme	novasına novalarına
	bulunma	novasında novalarında
	ayrılma	novasından novalarından
	tamlayan	novasının novalarının

Üst kavramlar

• değişen yıldız

Türetilmiş kavramlar

• novaca,
• novacı,
• novacık,
• novalı,
• novasız,
• novayken,
• novayla,

Çeviriler

nova

Almanca: Nova (de) d İngilizce: nova (en)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "nova" maddesi

Ek okumalar

• Vikipedi'de nova

Esperanto

Köken

Latince nova.

Söyleniş

• Heceleme: no‧va

Ön ad

nova

1. yeni

Türkmence

Söyleniş

• Heceleme: no‧va

Ad

nova

1. tekne, yalak

Kaynakça

• Atacanov, Ata (1922). Türkmendolu Yir Sözlüğü.