olgun

Ayrıca bakınız: Olgun

Türkçe

Köken

Eski Türkçe

Ön ad

olgun (karşılaştırma daha olgun, üstünlük en olgun)

1. Yenecek duruma gelmiş meyve.
   • "Oluğun altına bir sepet iri, olgun, renkli şeftali koymuşlar." - Refik Halit Karay
2. ilgi, görgü ve hoşgörüsü gereği kadar gelişmiş, ağırbaşlı kimse; yetkin, kâmil, pişkin.
   • "Benim bütün cefama olgun adam gibi katlanmasını bilmişti." - Yakup Kadri Karaosmanoğlu
3. Gelişmiş, kıvamını bulmuş.
4. Tamamlanmış, iyice işlenmiş (yazı, düşünce vb.); yetkin.

Türetilmiş kavramlar

• olgun odun

Çeviriler

çeviriler

Almanca: reif (de) Azerice: dəymiş (az), yetişmiş (az) Danca: moden (da) Eski Türkçe: mayıl‎ (otk) (mayıl) Fince: kypsä (fi) Fransızca: mature (fr) Gagavuzca: olgun (gag) İngilizce: ripe (en), mature (en), adult (en), grown (en) İspanyolca: maduro (es) İsveççe: mogen (sv) Kürtçe: baliq (ku)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "olgun" maddesi

Gagavuzca

Ön ad

olgun

1. olgun

Kaynakça

• Etymological Dictionaries - Andras Rajki