oy

Ayrıca bakınız: öý

Türkçe

Söyleniş

IPA^(anahtar): ˈoj

Heceleme: oy

Ad

oy (belirtme hâli oyu, çoğulu oylar)

1. bir toplantıya katılanların, bir sorunla ilgili birkaç seçenekten birini tercih etmesi, rey
2. bu tercihi belirten işaret, söz veya yazı
3. seçimlerde kişinin herhangi bir aday veya partiye ait yaptığı tercih

Deyimler

açık oy, oy birliği

Türetilmiş kavramlar

oyca, oycu, oycuk, oyken, oyla, oylu, oysa, oysuz

Çeviriler

tercih

Almanca: Stimme (de) d İngilizce: vote (en)

Ünlem

Şablon:tr-ünlem

1. çeşitli duyguları anlatmak için kullanılan bir seslenme sözü

Eylem

oy

1. oymak (eylem) sözcüğünün dilek-emir kipi basit ikinci tekil şahıs olumlu çekimi

Karşıt anlamlılar

1. oyma

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "oy" maddesi

Atakapaca

Eylem

oy

1. uyumak

• Tahsin Mayatepek Raporları

Çağatayca

Ad

1. endişe
2. oy, rey

Gagavuzca

Köken

Eski Türkçe od

Ad

oy

1. oy

Kaynakça

• Etymological Dictionaries - Andras Rajki

Kernevekçe

Ad

oy

1. (biyoloji) yumurta

Özbekçe

Ad

oy

1. ay

Kaynakça

• KÚNOS, Dr. Ignaz (1902). Şeyh Süleyman Efendi, Çağatayca-Osmanlıca Sözlük. Budapeşte: Section Orientale de la Société Ethnographique Hongroise.

Yahudi İspanyolcası

Belirteç

oy

1. (zaman) bugün

Zazaca

Ünlem

oy e

1. hey