plak

Türkçe

Köken

Fransızca

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /ˈpʎak/
• Heceleme: plâk

Ad

plak (belirtme hâli plağı, çoğulu plaklar)

1. metal nesne, plaka
2. (müzik) Sesleri kaydetmek ve kaydedilen sesleri yeniden pikap veya gramofonda dinlemek amacıyla hazırlanan plastik daire biçiminde yaprak

   Tambûrî Cemil Bey çalıyor eski plâkta. — Y. K. Beyatlı

Çekimleme

plak adının çekimi

		tekil	çoğul
yalın		plak	plaklar
belirtme		plağı	plakları
yönelme		plağa	plaklara
bulunma		plakta	plaklarda
ayrılma		plaktan	plaklardan
tamlayan		plağın	plakların
iyelik
		tekil	çoğul
1. tekil	yalın	plağım	plaklarım
	belirtme	plağımı	plaklarımı
	yönelme	plağıma	plaklarıma
	bulunma	plağımda	plaklarımda
	ayrılma	plağımdan	plaklarımdan
	tamlayan	plağımın	plaklarımın
2. tekil	yalın	plağın	plakların
	belirtme	plağını	plaklarını
	yönelme	plağına	plaklarına
	bulunma	plağında	plaklarında
	ayrılma	plağından	plaklarından
	tamlayan	plağının	plaklarının
3. tekil	yalın	plağı	plakları
	belirtme	plağını	plaklarını
	yönelme	plağına	plaklarına
	bulunma	plağında	plaklarında
	ayrılma	plağından	plaklarından
	tamlayan	plağının	plaklarının
1. çoğul	yalın	plağımız	plaklarımız
	belirtme	plağımızı	plaklarımızı
	yönelme	plağımıza	plaklarımıza
	bulunma	plağımızda	plaklarımızda
	ayrılma	plağımızdan	plaklarımızdan
	tamlayan	plağımızın	plaklarımızın
2. çoğul	yalın	plağınız	plaklarınız
	belirtme	plağınızı	plaklarınızı
	yönelme	plağınıza	plaklarınıza
	bulunma	plağınızda	plaklarınızda
	ayrılma	plağınızdan	plaklarınızdan
	tamlayan	plağınızın	plaklarınızın
3. çoğul	yalın	plağı plakları
	belirtme	plağını plaklarını
	yönelme	plağına plaklarına
	bulunma	plağında plaklarında
	ayrılma	plağından plaklarından
	tamlayan	plağının plaklarının

Çeviriler

plâk

Almanca: Schallplatte (de) d Azerice: plastinka (az), val (az) Danca: grammofonplade (da) Fince: äänilevy (fi) Fransızca: plaque (fr) İngilizce: record (en), gramophone record (en) İsveççe: grammofonskiva (sv) g İzlandaca: hljómplata (is)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "plak" maddesi

Ek okumalar

• Vikipedi'de plak