safer

Türkçe

Köken

Arapça صفر‎ (/sˤafar(un)/)

Söyleniş

• IPA^(anahtar): safer, (çoğulu) saferˈleɾ

Ad

safer (belirtme hâli saferi, çoğulu saferler)

1. (takvim) Hicrî takvimin ikinci ayı, sefer ayı

Çekimleme

safer adının çekimi

		tekil	çoğul
yalın		safer	saferler
belirtme		saferi	saferleri
yönelme		safere	saferlere
bulunma		saferde	saferlerde
ayrılma		saferden	saferlerden
tamlayan		saferin	saferlerin
iyelik
		tekil	çoğul
1. tekil	yalın	saferim	saferlerim
	belirtme	saferimi	saferlerimi
	yönelme	saferime	saferlerime
	bulunma	saferimde	saferlerimde
	ayrılma	saferimden	saferlerimden
	tamlayan	saferimin	saferlerimin
2. tekil	yalın	saferin	saferlerin
	belirtme	saferini	saferlerini
	yönelme	saferine	saferlerine
	bulunma	saferinde	saferlerinde
	ayrılma	saferinden	saferlerinden
	tamlayan	saferinin	saferlerinin
3. tekil	yalın	saferi	saferleri
	belirtme	saferiyi	saferlerini
	yönelme	saferiye	saferlerine
	bulunma	saferide	saferlerinde
	ayrılma	saferiden	saferlerinden
	tamlayan	saferinin	saferlerinin
1. çoğul	yalın	saferimiz	saferlerimiz
	belirtme	saferimizi	saferlerimizi
	yönelme	saferimize	saferlerimize
	bulunma	saferimizde	saferlerimizde
	ayrılma	saferimizden	saferlerimizden
	tamlayan	saferimizin	saferlerimizin
2. çoğul	yalın	saferiniz	saferleriniz
	belirtme	saferinizi	saferlerinizi
	yönelme	saferinize	saferlerinize
	bulunma	saferinizde	saferlerinizde
	ayrılma	saferinizden	saferlerinizden
	tamlayan	saferinizin	saferlerinizin
3. çoğul	yalın	saferi saferleri
	belirtme	saferiyi saferlerini
	yönelme	saferiye saferlerine
	bulunma	saferide saferlerinde
	ayrılma	saferiden saferlerinden
	tamlayan	saferinin saferlerinin

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "safer" maddesi