sarih

Türkçe

Köken

Osmanlı Türkçesi صريح‎, Arapça صَرِيح‎ (ṣarīḥ)

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /sa.ˈɾih/
• Heceleme: sa‧rih

Ön ad

sarih (karşılaştırma daha sarih, üstünlük en sarih)

1. açık, belli, belirgin, kolay anlaşılır

   Bu hıyanetin müşterek müteşebbislerine karşı, alınması lâzım gelen vaziyet sarihtir. — Atatürk

   "Ehl-i Sünnet'te Mehdî ile alakalı hadisler ya sarih, ya sahihtir" dedi.

Sözcük birliktelikleri

• sarih meful

Çeviriler

açık

Arapça: صَرِيح‎ (ar) (ṣarīḥ) Fince: selvä (fi), ilmeinen (fi) İbranice: בגלוי‎ (he) (begaluy) Kürtçe: aşîkar (ku), xuya (ku), fesîh (ku) Rusça: очевидный (ru) (oçevidnıy) Türkçe: Osmanlı Türkçesi: صريح‎ (ota)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "sarih" maddesi

Anagramlar

• haris, hisar