semere

Türkçe

Köken 1

Osmanlı Türkçesi ثمره‎ (semere), Arapça ثَمَرَة‎ (s̱emara).

Ad

semere (belirtme hâli semereyi, çoğulu semereler)

1. (') yemiş, meyve, ürün

Çekimleme

semere adının çekimi

		tekil	çoğul
yalın		semere	semereler
belirtme		semereyi	semereleri
yönelme		semereye	semerelere
bulunma		semerede	semerelerde
ayrılma		semereden	semerelerden
tamlayan		semerenin	semerelerin
iyelik
		tekil	çoğul
1. tekil	yalın	semerem	semerelerim
	belirtme	semeremi	semerelerimi
	yönelme	semereme	semerelerime
	bulunma	semeremde	semerelerimde
	ayrılma	semeremden	semerelerimden
	tamlayan	semeremin	semerelerimin
2. tekil	yalın	semeren	semerelerin
	belirtme	semereni	semerelerini
	yönelme	semerene	semerelerine
	bulunma	semerende	semerelerinde
	ayrılma	semerenden	semerelerinden
	tamlayan	semerenin	semerelerinin
3. tekil	yalın	semeresi	semereleri
	belirtme	semeresini	semerelerini
	yönelme	semeresine	semerelerine
	bulunma	semeresinde	semerelerinde
	ayrılma	semeresinden	semerelerinden
	tamlayan	semeresinin	semerelerinin
1. çoğul	yalın	semeremiz	semerelerimiz
	belirtme	semeremizi	semerelerimizi
	yönelme	semeremize	semerelerimize
	bulunma	semeremizde	semerelerimizde
	ayrılma	semeremizden	semerelerimizden
	tamlayan	semeremizin	semerelerimizin
2. çoğul	yalın	semereniz	semereleriniz
	belirtme	semerenizi	semerelerinizi
	yönelme	semerenize	semerelerinize
	bulunma	semerenizde	semerelerinizde
	ayrılma	semerenizden	semerelerinizden
	tamlayan	semerenizin	semerelerinizin
3. çoğul	yalın	semeresi semereleri
	belirtme	semeresini semerelerini
	yönelme	semeresine semerelerine
	bulunma	semeresinde semerelerinde
	ayrılma	semeresinden semerelerinden
	tamlayan	semeresinin semerelerinin

Köken 2

semer + -e

Ad

semere

1. semer (ad) sözcüğünün yönelme tekil çekimi