sual

Türkçe

Köken

Arapça سُؤَال‎ (süʾāl)

Söyleniş

IPA^(anahtar): suˈʔaɫ, suʔaɫˈɫeɾ

Heceleme: su‧al

Ad

sual (belirtme hâli sualı, çoğulu suallar)

1. soru

Çekimleme

sual adının çekimi

		tekil	çoğul
yalın		sual	suallar
belirtme		sualı	sualları
yönelme		suala	suallara
bulunma		sualda	suallarda
ayrılma		sualdan	suallardan
tamlayan		sualın	sualların
iyelik
		tekil	çoğul
1. tekil	yalın	sualım	suallarım
	belirtme	sualımı	suallarımı
	yönelme	sualıma	suallarıma
	bulunma	sualımda	suallarımda
	ayrılma	sualımdan	suallarımdan
	tamlayan	sualımın	suallarımın
2. tekil	yalın	sualın	sualların
	belirtme	sualını	suallarını
	yönelme	sualına	suallarına
	bulunma	sualında	suallarında
	ayrılma	sualından	suallarından
	tamlayan	sualının	suallarının
3. tekil	yalın	sualı	sualları
	belirtme	sualıyı	suallarını
	yönelme	sualıya	suallarına
	bulunma	sualıda	suallarında
	ayrılma	sualıdan	suallarından
	tamlayan	sualının	suallarının
1. çoğul	yalın	sualımız	suallarımız
	belirtme	sualımızı	suallarımızı
	yönelme	sualımıza	suallarımıza
	bulunma	sualımızda	suallarımızda
	ayrılma	sualımızdan	suallarımızdan
	tamlayan	sualımızın	suallarımızın
2. çoğul	yalın	sualınız	suallarınız
	belirtme	sualınızı	suallarınızı
	yönelme	sualınıza	suallarınıza
	bulunma	sualınızda	suallarınızda
	ayrılma	sualınızdan	suallarınızdan
	tamlayan	sualınızın	suallarınızın
3. çoğul	yalın	sualı sualları
	belirtme	sualıyı suallarını
	yönelme	sualıya suallarına
	bulunma	sualıda suallarında
	ayrılma	sualıdan suallarından
	tamlayan	sualının suallarının

Karşıt anlamlılar

• cevap

Çeviriler

soru

Arapça: سُؤَال‎ (ar) e (süʾāl) Almanca: Frage (de) d Fince: kysymys (fi) İngilizce: question (en)

Deyimler

• sorgu sual, sorgusuz sualsiz

Türetilmiş kavramlar

• sualce, sualci, sualcik, sualken, sualle, sualli, sualse, sualsiz

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "sual" maddesi

Azerice

Köken

Azerice سُؤَال‎ (süʾāl)

Ad

sual

1. sual

Kırım Tatarcası

Köken

Arapça سُؤَال‎ (süʾāl)

Ad

sual

1. sual