yorgun

Türkçe

Ön ad

yorgun (karşılaştırma daha yorgun, üstünlük en yorgun)

1. Çalışma vb. sebeplerle beden veya zihin etkinliği yavaşlayan, yorulmuş olan
   • İsmet ÖZEL, 2016 Erbain, sayfa 23 , TİYO

     "Yorgun olamazdım çok uzaklardaydı yurdum çünkü"

Çeviriler

çeviriler

Almanca: ermüdet (de), müde (de) Azerice: yorğun (az) Eski Türkçe: aruk‎ (otk) (aruk) İngilizce: tired (en), weary (en) İsveççe: däven (sv), trött (sv) Norveççe: trett (no), trøtt (no) Tatarca: arığan (tt) Türkmence: ýadaw (tk)

Atasözleri

• yorgun eşeğin çüş canına minnet

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "yorgun" maddesi

Gagavuzca

Köken

Eski Türkçe jor

Ön ad

yorgun

1. yorgun

Kaynakça

• Etymological Dictionaries - Andras Rajki