Fransis Marrosh
From Wikipedia, the free encyclopedia
Fransis bin Fathulloh bin Nasrulloh Marrosh (arabcha: ; 29-iyun 1836, Halab — 1874, Halab) — suriyalik mutafakkir-olim.[1] Uning eng mashhur asarlari: „Gʻobat ul-haqq“ (1865), „Rihlatu Boris“ (1867), „Mashhad ul-ahvol“ (1870), „Durr us-sadaf fi gʻaroib is-sudaf“ (1872), „Mirʼot ul-hasnoʼ“ (1872).