Imru al-Qays ibn Amr
From Wikipedia, the free encyclopedia
Imru' al-Qays ibn Amr (arabcha: ) ikkinchi Laxmid podshosi edi. Uning onasi Kaʼb al-Azdiyning singlisi Mariya binti Amr boʻlgan. Uning diniy yaqinligi haqida munozaralar bor: Teodor Nöldeke Imru' al-Qays ibn 'Amr nasroniy emasligini taʼkidlagan boʻlsa, [1] Irfon Shahid nasroniylikka mansub boʻlishi mumkinligini taʼkidlab, Imru’al Qaysning nasroniyligi „pravoslav“ boʻlishi mumkinligini va manixey tipiga" [2]mansubligini aytib oʻtgan. Bundan tashqari, Shahid Imru' al Qays ibn Amrning dafn marosimida nasroniy shakllari va belgilari yoʻqligini taʼkidlaydi. [3] At-Tabariy „U Iroq, Hijoz va Mesopotamiyadagi barcha arablar yurtida forslar uchun hukmronlik qilgan“ deb taʼkidlaydi. Imru' al-Qays oʻzining epitafiy yozuvida: „ Tojga ega boʻlgan barcha arablarning shohi“ deb ataladi, xuddi shu unvon (barcha arablar podshosi) Xatra podshohlariga berilgan unvon edi. Xuddi shu bitikda Imru’ ul-Qaysning Najrongacha yetib borganligi va uni shoh Shammar Yahri’shdan qamal qilgani aytiladi. Baʼzi olimlar Janubiy Arab tilidagi baʼzi bitiklardagi „Imru’ al-Qays ibn Amr“ni shu bilan aniqlaganlar. Oʻsha yozuvlarda uning ismi Himyor shohi Shammar Yahrish bilan birga tilga olinadi.
Epitafiya, Namara yozuvi boʻlib, arab tilining eng qadimgi namunalaridan biridir.