From Wikipedia, the free encyclopedia
Itochu Corporation (yaponchasiga: 伊藤忠商事株式会社, Itōchū Shōji Kabushiki-gaisha) — Yapon korporatsiyasi boʻlib Umeda, Kita-ku, Osaka va Aoyama, Minato, Tokyoda asos solingan
Turi | Ochiq jamiyat |
---|---|
Tarmogʻi | Savdo kompaniya |
Qachon asos solingan |
1858-yil (Birinchi kompaniya) 1949-yil (Hozirgi Kormaratsiya) |
Asoschi(lari) | Chubei Itoh |
Rahbariyat |
Eizo Kobayashi (Boshqaruv Raisi) Masahiro Okafuji (President) |
Aylanma daromadi | 4,838 billion Yen (Mart 2018-yil) |
Boyligi | 7,848 billion Yen (Mart 2018-yil) |
Sof foydasi | 1900[1] |
Ishchilar soni | 102,762 shu jumladan shoʻba korxonalar (Mart 2018-yil)[2] |
Vebsayti | itochu.co.jp/en/ |
Itochu — Yaponiyaning eng yirik sogo shosha (umumiy savdo kompaniyasi) sanaladi. Yaponiya savdo kompaniyalari orasida u tarixiy zaybaatsu guruhidan boʻlmaganligi bilan emas, balki toʻqimachilik biznesining mustahkamligi va Xitoyda muvaffaqiyatli biznes operatsiyalari bilan ajralib turadi. Toʻqimachilik, metall / minerallar, oziq-ovqat, mashinasozlik, energetika/kimyoviy va ICT/umumiy mahsulotlar/koʻchmas mulkka ixtisoslashgan oltita asosiy operatsion boʻlimga ega.[3] Itochu 2017-yil Fortune Global 500 kompaniyalarining yillik savdo daromadi 44,65 milliard AQSh dollariga teng 215-oʻrinni egalladi.[4]
Itochu — Mizuho keiretsu aʼzosi xisoblanadi.
Itochu oʻz faoliyatini 1858-yilda Yaponiya tashqi savdoga ochilganidan koʻp vaqt oʻtmay, Chubei Itoh (yaponcha: 伊藤 忠兵衛 Itō Chūbei ) Osaka va Kyushu oʻrtasidagi hududlarda joylashgan xonadonlar orasida, ulgurji savdo yoʻli bilan ishi boshlagan. Itoh 1872-yilda Osakaning Xonmachi tumanida „Benichu“ nomli matolar doʻkoniga asos solgan. Ushbu nom 1884-yilda „Itoh Honten“ deb qayta nomlangan va 1893-yilda „Itoh Thread and Yarn Store“ (Itoning ipak va mato soʻkoni) ga oʻzgartiriladi, 1914-yilda „C. Itoh & Co.“ nomini oladi.[5]
Chubei Itoh II 1903-yilda otasining oʻlimidan soʻng kompaniyani oʻz qoʻliga oldi. Kompaniya 1890-yillarda Shanxayda oʻz vakolatxonasini ochgan va 1905-yilda Seulda biznesni boshlagan, ammo u birinchi chet el safarlarida qattiq qiyinchiliklarga duch keladi. Itoh 1910-yilda Londonga sayohat qiladi va London bozorlaridan toʻgʻridan-toʻgʻri sotib olishni va moliyalashtirishni boshlaydi, bu esa ilgari Yaponiyada qimmatroq vositachilardan foydalanganligi sababli oʻzining marjasini oʻsishiga olib keladi.[6]
Itoh kompaniyasi Birinchi Jahon Urushidan keyin sezilarli darajada oʻsdi, AQSh, Hindiston, Filippin va Xitoyda ofislari bor edi va firma oʻzining asosiy toʻqimachilik biznesiga qoʻshimcha ravishda mashinalar, avtomobillar va metallarga ishlov berishni boshladi. Biroq, 1920-yildagi retsessiya kompaniyani qarzga botirib qoʻydi va oʻsha davrdagi yirik zaybaatsu firmalaridan farqli oʻlaroq, oʻz biznesini moliyalashtirishga qodir bank yoʻq edi. 1921-yilda kompaniya ikkiga boʻlinib, yarmi endi „Marubeni“ deb nomlanuvchi korxonani tashkil etdi. 1930-yillarda kompaniyaning faoliyati yaxshilandi, lekin Ikkinchi Jahon urushi oʻn yillikning ikkinchi yarmida boshlanganligi sababli, barcha savdo kompaniyalarining faoliyati tobora urushga yoʻnaltirilgan boʻlib qoldi.[6] 1941-yilda, „Itoh“ va „Marubeni“, „Sanko KK“ tashkil qilish uchun yana birlashadi, 1944-yilda ikki boshqa kompaniyalar bilan birlashib „Daiken Co. Ltd.“ nomili kompaniya tashkil topadi.[5]
Ikkinchi jahon urushidan soʻng, GHQ ning saʼy-harakatlari bilan urush davridagi zaibatsu ni yoʻq qilish maqsadida „Daiken“ kompaniyasining bir qismi boʻlgan kompaniyalar 1949-yil dekabr oyida bir-biridan ajratilib chiqadi. 1950-yilda „Itoh“ kompaniyasi Tokio fond birjasida qayta roʻyxatdan oʻtkazildi.
„Itoh“ urushdan keyin oʻz faoliyatini qayta tikladi va Yaponiyaning toʻqimalarini (matolarini) xorijiy donga almashtirish bilan oʻz biznesini tiklay boshlaydi, bundan tashqari Koreya urushi davrida BMT kuchlarining talablarini qondirish uchun neft, samolyotlar, avtomobillar va texnikalar savdosini boshladi. Urushdan keyin „Itoh“ yakka oʻzi ish faoliyatini olib borolmaydigan koʻplab kichik savdo kompaniyalarini oʻzlashtiradi. 1960-yillarning oxiri va 1970-yillarning boshlarida „Itoh“ chet elda qazib olish va neft qidiruv faoliyatini kengaytirdi, soʻngra 1980-yillarda yirik sanoat loyihalarini amalga oshira boshladi.[6]
Yaponiya armiyasining sobiq ofitseri Ryuzo Sejima Sibir qamoqxonasida 11-yil boʻlgandan keyin 1958-yilda „Itoh“ kompaniyasiga qoʻshiladi. Toʻrt-yil oʻtgach, u direktor lavozimiga koʻtarildi va „Itoh“ning harbiy uslubdagi ichki hisobot tizimini joriy qilgan korporativ rejalashtirish boshligʻi boʻldi. U „Sejima Machine“ deb nomlanuvchi kuchli izdoshlar guruhini yaratib, kompaniya prezidenti va prezidenti sifatida xizmat qilishni davom ettirdi. 1970-yilda Sejima va uning kichik akasi Minoru Murofushi „General Motors“ va „Isuzu“ oʻrtasida AQSh va Yaponiya avtomobil ishlab chiqaruvchilarining birinchi aloqalaridan biri boʻlgan qoʻshma korxona tuzadi.[7] 1972-yilda „Itoh“ Xitoy Xalq Respublikasida biznes olib borishga imkon bergan birinchi yapon savdo kompaniyasiga aylanadi.[5]
„Itoh“ bosh binosi Chubey Itohning Osakadagi tarixiy bosh qarorgohi yaqinida joylashgan boʻlib, u 1967-yilgacha Tokio filialini qoʻshma shtab maqomiga koʻtargan.[5] 70-yillarda kompaniya „Dai-Ichi Kangyo Bank“ (hozirgi Mizuho Corporate Bank) keiretsu tarkibidagi „Kawasaki Group“ tarkibiga kirdi va oxir-oqibat keiretsuning yirik savdo kompaniyasi boʻlmish Nissho Ivayni dan oʻzib guruhdagi dominant savdo kompaniyasiga aylanadi. Itohning keiretsu bilan aloqasi boshqa keiretsu-ga qarashli savdo kompaniyalariga qaraganda ancha sust edi va DKB guruhidagi koʻplab firmalar Itoh xizmatlaridan umuman foydalanmaydilar.[8]
Itoh 1977-yilda Yaponiyaning toʻqqizinchi yirik savdo kompaniyasi boʻlgan Ataka & Co.ni oʻzlashtirdi. Oʻz navbatida Ataka Amerika Qoʻshma Shtatlarida neft qazib olish loyihasidan katta yoʻqotishlarga duch keladi va uning asosiy kreditori Sumitomo Bank rahbarligida qayta tashkil qilindi.[9]
70-yillarning boshidan Itoh Hindistonning Reliance Industries Limited kompaniyasiga sintetik ip (poliester) ning asosiy etkazib beruvchisi edi.[10] Bir necha-yillar davomida ikkala kompaniyaning yaqin hamkorligi-yiliga 250 000 tonna ishlab chiqarish quvvatiga ega boʻlgan umumiy qiymati Rs. 525 Crores ga teng boʻlgan dunyo miqyosidagi Polipropilen loyihasini birgalikda ilgari surishda va loyiha Gujarat shtatidagi Hazira shahrida barpo etiladi. „Itoh“ 15 % ulush uchun 50 million dollar bilan kiradi bu oʻsha paytda yapon firmasi tomonidan Hindistonga qilingan eng katta investitsiya edi.[11] Shuningdek, „Itoh“ oʻzlarining yorligʻi ostida velosipedlar (asosan Bridgestone tomonidan ishlab chiqarilgan) va kompyuter printerlari kabi turli xil mahsulotlarni sotadi. Itochu 1980-yillarda "Sun Microsystems", "Cisco", "Oracle" va boshqa kompaniyalar uchun Yaponiya distribyutori sifatida faoliyat koʻrsatgan „C. Itoh Techno-Science“ (CTC) shoʻba korxonasi orqali kuchli axborot texnologiyalari biznesini rivojlantira boshladi.[7]
1992-yil 1-oktyabrda „C. Itoh & Co. Ltd“ inglizcha nomini „Itochu Corporation“ga oʻzgartirdi, bu toʻgʻridan-toʻgʻri yapon nomining transliteratsiyasi boʻldi.[11] 90-yillarning boshlariga kelib Itochu Yaponiyadagi eng yirik savdo kompaniyasiga aylandi, ammo yapon aktivlari narxining pasayishi, xususan, ichki koʻchmas mulk sarmoyalari, oʻn yillikning oʻrtalariga kelib uni uchinchi oʻringa tushirdi.[6] 1990-yillarda Itochu media sanoatiga bir nechta sarmoyalar kiritdi, shu jumladan „Time Warner“ ning ulushiga, kabel va sunʼiy yoʻldosh orqali yetkazib berish tizimlariga sarmoyalar kiritdi.[12]
Uichiro Niva 1998-yilda Itochu prezidenti boʻldi, u zararli korxonalarni qisqartirish va oʻzidan oldingi Murofushi tomonidan qoʻyilgan boshqaruv huquqlarini qisqartirishni amalga oshirdi.[7] 1999-yilda „Itochu“ Yaponiyada birinchilardan boʻlib anʼanaviy ish staji boʻyicha ish haqi shkalasidan voz kechib, maʼsuliyat, har bir pozitsiyaning ahamiyati va qiymatiga, shuningdek ishlashga bogʻliq bonus tizimiga asoslanib ish haqi shkalasini qoʻlladi.[13] „Itochu“, „CTC“ bozor kapitalizatsiyasi avvalgi bosh kompaniyasiga qaraganda ikki baravar koʻpayganini koʻrish uchun, 1999-yilda „CTC“ning safidan chiqib turadi.
Masahiro Okafuji 2010-yilda „Itochu“ prezidenti boʻldi va kompaniyaning yangi strategiyasini elon qiladi. Unga koʻra kompaniya xomashyo boʻlmagan sohalarda, xususan oziq-ovqat mahsulotlari va mashinasozlik sohalaridan tashqari boshqa sohalarda birinchi oʻrinda turadigan shosha qilish fikrini ilgari surdi. Okafuji rahbarligi ostida „Itochu“ soat 20.00 gacha ishlash vs soat 22.00 da „Butun ishni toʻxtatish“ (ishlamaslik) siyosati bilan umumiy taqiqni amalga oshirdi, shu bilan birga qoʻshimcha ish vaqtini ertalab erta tongda olishni tavsiya qilib, ish vaqtidan tashqari qoʻshimcha ishni umumiy miqdorini kamaytirishni ilgari surdi.[14] Itochu 2011-yilda Osaka shtab-kvartirasini Osaka stantsiyasiga tutashgan Shimoliy darvoza binosiga koʻchirdi.[15]
Itochu 2014-yilda Tailand konglomerati Charoen Pokphand (CP) bilan oʻzaro ulushli munosabatlarga kirishdi va 2015-yilda CP bilan birgalikda Xitoy davlat CITIC Limited konglomeratiga 8 milliard dollardan koʻproq sarmoya kiritishga kelishib oldi, bu Yapon savdo kompaniyasi tomonidan qilingan eng yirik sarmoya sanaladi.[16] Bitim, yapon kompaniyasi tomonidan Xitoyda eng yirik oldi-sotti shartnomasi boʻlib, shu bilan birga chet elliklar tomonidan Xitoy davlat korxonasiga qilingan eng katta sarmoyadir.[17]
2016-yil iyul oyida Glaucus Research Group tomonidan „Itochu“ning buxgalteriya amaliyoti tanqid qilingan hisobotni (statiya) chop etilgan, natijada korxonaning aktsiyalari narxi 10 % ga tushib ketdi.[18]
2020-yildan Itochu Italiyaning „Tri Marine“ va Tayvan „FCF“ bilan birga dunyoning uchta eng katta tunets (tunes) savdogarlaridan biri edi.[19]
ITOCHUning Osaka shtab-kvartirasi, Shimoliy darvoza binosi, 1-3, Umeda 3-Chome, Osaka, Kaka-ku, Yaponiya. Tokiodagi bosh ofisi Kita-Aoyama 2-Chome, 5-1, Minato, Tokio, Yaponiya.
ITOCHU shuningdek Yaponiyada yettita filialga,[20] oʻn oltita boʻlinma va Xitoyda mahalliy filiallarga,[21] Osiyoda 24, MDHda[22] sakkizta,[23] Avstraliyada,[24] Yaqin Sharqda oʻn beshta filialga ega.,[25] Afrikada sakkizta,[26] Yevropada oʻn ikkita,[27] oʻnta Shimoliy Amerikada,[28] va toʻqqizta Lotin Amerikada boʻlimlari mavjud.[29]
Itochu biznesi oltita kompaniyadan tashkil etilgan.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.