![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/9/98/Wu_Dialects.png/640px-Wu_Dialects.png&w=640&q=50)
吳語
From Wikipedia, the free encyclopedia
吳語/ŋ̍ ȵy/[1],或曰吳越語、江南話、江浙話、"江東話”,遍于古吳、越地,故得名,周至今有三千年史,漢語諸言之一種也,今行於中國之蘇南、滬、浙、皖南、贛東北及閩北一角。言者逾一億,為國之至大方言[2],有國際語代碼。
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/9/98/Wu_Dialects.png/320px-Wu_Dialects.png)
吳語區于蘇南二千三百萬人、浙五千二百萬人、滬上千八百萬人、皖南六百二十萬人、贛東北三百五十萬人、閩北一角三十萬人,凡百三十三縣,吳越民凡一億零二百萬。
從史、文、言性論,吳語極近中古雅言,承中華之整八聲調、三十六聲母法體。如今吳語多古音也,音與《切韻》、《廣韻》等古韻合。
吳語存盡濁音,平上去入之平仄韻,局地留尖團音,多古語。吳語法結構與國語差大。吳語乃江南人思道與涵養之集也。吳語有廣式連續變調系統。吳與越文化血脈連,“醉裡吳音相媚好”。