Kokand xanlığı
From Wikipedia, the free encyclopedia
Kokand xanlığı (özb. Qo'qon xonligi) — 1709–1876-cı illərdə mövcud olmuş və indiki Özbəkistanın əsasən Şərq hissəsində yaranmışdır.
Bu məqalədəki məlumatların yoxlanılabilər olması üçün əlavə mənbələrə ehtiyac var. |
xanlıq | |||
Kokand xanlığı | |||
---|---|---|---|
خانات خوقند Qo‘qon Xonligi | |||
|
|||
|
|||
|
|||
Paytaxt | Kokand | ||
Dilləri | fars dili | ||
Rəsmi dilləri | Özbək dili, Fars dili[1][2] | ||
Dövlət dini | İslam (sünni) | ||
Ərazisi |
|
||
Əhalisi |
|
||
İdarəetmə forması | Monarxiya | ||
Xan | |||
• 1709—1722 | Şahrux bəy (ilk) | ||
• 1875–1883 | Nəsruddini xan | ||
Vikianbarda əlaqəli mediafayllar |
Orta Asiya xanlıqlarından ən böyüyü Kokand xanlıgı idi. Xanlıgın ərazisi Fərqanə vadisi idi ki, burada özbək, tacik və qırğızlar yaşayırdılar. Daşkənd bu xanlıgın tərkibinə daxil idi və əlverişli cografi mövqed yerləşirdi. Əkinçilik və köçəri rayonları birləşdirən nöqtdə yerləşən Daşkəndin cografi mövqeyi qədimdən onun inkişafına əlverişli təşir göştərirdi.
Orta Aşiya ilə Rusiyanın iqtişadi əlaqlərinin inkişafı Daşkəndin ticarət əhəmiyyətini artırdı. Daşkənd və bir çox şərhədə məntəqələri ugrunda xanlıqlar araşında uzun şürən müharibələr gedirdi. Kokand xanlıgında Kokand və Daşkənddən başqa əhalişi ticarət və şəntkarlıqla məşgul olan Əndican, Nəməngan, Mərğilan, Xücənd, Çimkənd kimi şəhərlər var idi.