Αμινογλυκοσίδες
From Wikipedia, the free encyclopedia
Οι αμινογλυκοσίδες ή αμινογλυκοζίτες είναι αντιβιοτικά που ανήκουν στην κατηγορία των ολιγοσακχαριδών, με συνδυασμό ομάδων αμινοσακχάρων και κυκλοεξανίων. Αποτελούν μια μεγάλη, ακόμη αυξάνουσα ομάδα από περίπου 200 υδροδιαλυτά αντιβιοτικά. Η αποβολή πραγματοποιείται, με χρόνο ημιζωής περίπου δύο ωρών, κυρίως από τούς νεφρούς.
Η στρεπτομυκίνη ήταν η πρώτη αμινογλυκοσίδη, που ανακαλύφθηκε ήδη από το 1944 από την ομάδα του Selman Waksman. Στην συνέχεια απομονώθηκαν πολλές όμοιες δραστικές ουσίες από ακτινομυκητίνες ιδίως των γενών Stretomyces και Micromonospora.
Συμβατικά οι αμινογλυκοσίδες του γένους Stretomyces ονομάζονται με το επίθημα –μυκίνη (-mycin), ενώ αυτές του γένους Micromonospora ονομάζονται με το επίθημα –μικίνη (-micin).
Αυτή η ονοματολογία δεν είναι όμως χαρακτηριστική για τις αμινογλυκοσίδες. Για παράδειγμα η βανκομυκίνη είναι γλυκοπεπτιδιακό αντιβιοτικό, ενώ η ερυθρομυκίνη, που παράγεται από το είδος Saccharopolyspora erythraea , μαζί με τα συνθετικά της παράγωγα κλαριθρομυκίνη και αζιθρομυκίνη είναι μακρολίδια.