Διακήρυξη Χειραφέτησης
From Wikipedia, the free encyclopedia
Η Διακήρυξη Χειραφέτησης ή Διακήρυξη 95 ήταν εκτελεστικό διάταγμα του πρόεδρου των Η.Π.Α, Αβραάμ Λίνκολν, που εκδόθηκε στις 22 Σεπτεμβρίου του 1862,και ίσχυσε από την 1η Ιανουαρίου 1863 σύμφωνα με το οποίο, καταργούνταν από την 1η Ιανουαρίου του 1863 η δουλεία στις Πολιτείες που αποτελούσαν τότε (κατά τη διάρκεια του Εμφυλίου Πολέμου (Νότιοι) τις Συνομόσπονδες Πολιτείες της Αμερικής και είχαν κηρύξει τον πόλεμο εναντίων της Ένωσης (Βόρειοι).[1]
Η Διακήρυξη μετέτρεψε τη Χειραφέτηση σε ένα στόχο του Εμφυλίου Πολέμου. Επίσης εξασθένησε προσπάθειες μέσα στην Αγγλία και τη Γαλλία να αναγνωρίσουν επίσημα τη Συνομοσπονδία. Ενώ οι στρατιώτες της Ένωσης προέλαυναν μέσα στα εδάφη των επαναστατών ελευθέρωναν χιλιάδες σκλάβους τη μέρα. Πολλοί δεν περίμεναν και απλώς το έσκασαν από τους ιδιοκτήτες τους αναζητώντας ελευθερία.
Οι πολιτείες που ήταν μεν υπέρ της δουλείας αλλά είχαν παραμείνει πιστές στην Ένωση και δεν είχαν κηρύξει τον πόλεμο εναντίον της ομοσπονδιακής κυβέρνησης, εξαιρούνταν από την απόφαση. Συγκεκριμένα εξαιρέθηκαν οι Πολιτείες του Μέριλαντ, του Ντέλαγουερ, του Μιζούρι και του Κεντάκυ. Η διακήρυξε επίσης δεν ίσχυε στο Τενεσί καθώς και στις περιοχές εντός της Βιρτζίνιας και της Λουιζιάνας που ήταν ήδη ελεγχόμενες από στρατεύματα της Ένωσης.