پادشاهی چوسان
دودمان کرهای (۱۳۹۲–۱۸۹۷) / From Wikipedia, the free encyclopedia
چوسان (هانگول: 조선, هانجا: 朝鮮, مککیون–ریشاور: Chosŏn) یا جوسان، بهطور رسمی: دولت بزرگ چوسان (هانگول: 대조선국, هانجا: 大朝鮮國)[13][14][15][16][17][18][19] در سال ۱۳۹۲ میلادی توسط ژنرال یی سونگ گی در کره تشکیل شد. حکومت چوسان تا ۱۹۱۰ میلادی به حیات خود ادامه داد و در طی این مدت ۲۷ پادشاه از خاندان یی بر سرزمین کره حکومت کردند. پایتخت این سلسله شهر هانیانگ، سئول امروزی بود. در این دوره، نئوکنفوسیونیسم، دین رسمی کشور شد. همچنین در این دوره ژاپن تحت امر تویوتومی هیدهیوشی در دو تهاجم به کره شرکت کرد. ولی به دلیل کمک دودمان مینگ به کره، ژاپن در این حمله ناکام ماند. در این دوره، نفوذ دودمان مینگ در کره افزایش یافت به طوری که در قرن هفدهم میلادی، پادشاهان چوسان تنها رؤسای پوشالی بودند و قدرت اصلی در دست چینیها بود و کره از دودمان مینگ تبعیت میکرد. در سال ۱۸۹۷ نام پادشاهی چوسان به امپراتوری کره تغییر یافت اما همچنان خاندان یی بر کره حکومت میکردند. در سال ۱۹۱۰، کره تحت استعمار؛ امپراتوری ژاپن درآمد و سلسله چوسان پس از ۵۱۸ سال از بین رفت.
چوسان بزرگ 조선국 (۱۸۹۴–۱۳۹۲) 朝鮮國 대조선국 (۱۸۹۷–۱۸۹۴) 大朝鮮國 | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
۱۳۹۲–۱۸۹۷ | |||||||||||
قلمرو چوسان پس از فتح جورچن توسط شاه سجونگ در سال ۱۴۳۳ | |||||||||||
وضعیت | تحت سیستم باجگذاری سلسلههای مینگ و چینگ (۱۴۰۱–۱۸۹۵) دولت متکی به چینگ (۱۸۸۲–۱۸۹۵)[1][2][3][4] تحت سلطه امپراتوری ژاپن: پیمان شیمونوسکی (۱۸۹۵–۱۸۹۷) | ||||||||||
پایتخت | اصلی: هانسئونگ (سئول کنونی) (۱۸۹۷–۱۳۹۹٫۱۴۰۵–۱۳۹۴) موقت: کائسونگ (۱۴۰۵–۱۳۹۴٫۱۳۹۹–۱۳۹۲) | ||||||||||
زبان(های) رایج | کرهای میانه کرهای نوین چینی کلاسیک[5][6]: 243, 329 [7]: 74 (چینی ادبی یا به کرهای: هانمون) | ||||||||||
دین(ها) | نئو کنفوسیانیسم (دین رسمی) بی دین شامونیسم کرهای تائوئیسم مسیحیت (به رسمیت شناخته شده در ۱۸۸۶) | ||||||||||
نام(های) اهلیت | کرهای | ||||||||||
حکومت | پادشاهی مطلقه | ||||||||||
پادشاه | |||||||||||
• ۱۳۹۲–۱۳۹۸ | تائجو چوسان (نخستین) | ||||||||||
• ۱۴۱۸–۱۴۵۰ | سجونگ کبیر | ||||||||||
• ۱۷۷۶–۱۸۰۰ | جئونگجو چوسان | ||||||||||
• ۱۸۶۳–۱۹۰۷ | گوجونگ ۱ | ||||||||||
• ۱۹۰۷–۱۹۱۰ | سونجونگ (واپسین) | ||||||||||
رئیس شورای دولتی | |||||||||||
• ۱۳۹۲ | بائه گئوک ریوم (نخستین) | ||||||||||
• ۱۳۹۲–۱۳۹۸ | جونگ دو جون | ||||||||||
• ۱۴۱۸–۱۴۱۹ | شیم اون | ||||||||||
• ۱۷۲۹–۱۷۳۲ | هونگ چی جونگ | ||||||||||
• ۱۸۴۹–۱۸۵۰ | جونگ وون یونگ | ||||||||||
• ۱۸۹۴ | کیم هونگ جیپ (واپسین) | ||||||||||
قوه مقننه | هیچ (حاکمیت بر اساس فرمان) (تا ۱۸۹۴) جونگچوون (از ۱۸۹۴) | ||||||||||
دوره تاریخی | اوایل دوره مدرن | ||||||||||
• کودتا ۱۳۸۸ | ۲۰ مه ۱۳۸۸ | ||||||||||
• تاجگذاری تائجو چوسان | ۵ آگوست ۱۳۹۲ | ||||||||||
• آغاز ساخت کاخ گیونگبوکگونگ | ۱۳۹۴ | ||||||||||
۹ اکتبر ۱۴۴۶ | |||||||||||
۱۵۹۲–۱۵۹۸ | |||||||||||
• تهاجم جین اخیر به چوسان | ژانویه–۳ مارس ۱۶۲۷ | ||||||||||
۱۶۳۶–۱۶۳۷ | |||||||||||
۲۶ فوریه ۱۸۷۶ | |||||||||||
۱۷ آوریل ۱۸۹۵ | |||||||||||
• تبدیل به امپراتوری کره | ۱۳ اکتبر ۱۸۹۷ | ||||||||||
جمعیت | |||||||||||
• ۱۴۳۲[8] | ۷۶۶,۰۰۰ | ||||||||||
• ۱۵۱۹[9] | ۳,۳۰۰,۰۰۰ | ||||||||||
• ۱۶۶۹[8] | ۵,۰۱۸,۰۰۰ | ||||||||||
• ۱۷۲۱[8] | ۶,۹۷۰,۰۰۰ | ||||||||||
• ۱۸۶۴[8] | ۶,۸۳۰,۰۰۰ | ||||||||||
واحد پول | مون کرهای (۱۸۹۲–۱۴۲۵٫۱۶۲۵–۱۴۲۳) یانگ کرهای (۱۸۹۷–۱۸۹۲) | ||||||||||
| |||||||||||
امروز بخشی از | کره جنوبی کره شمالی روسیه (نوکتوندو)[10] | ||||||||||
| |||||||||||
۱فهرست پادشاهان کره قبل از سال ۱۸۹۷ |
نام کرهای | |
هانگول | |
---|---|
هانجا | |
لاتیننویسی اصلاحشده | Joseon |
مککیون–ریشاور | Chosŏn |
راهنما | [tɕosʌn] |
نام کرهای شمالی | |
هانگول | |
هانجا | |
لاتیننویسی اصلاحشده | Joseon Bonggeon Wangjo |
مککیون–ریشاور | Chosŏn Ponggŏn Wangjo |
نام رسمی | |
هانگول | |
هانجا | |
لاتیننویسی اصلاحشده | Daejoseon(-)guk |
مککیون–ریشاور | Taejosŏn'guk |
راهنما | تلفظ کرهای: [tɛdɕosʌnɡuk̚] |
چوسان در طول مدت ۵۰۰ سالهاش استقرار آرمانها و دکترینهای کنفوسیوس را در جامعه کره تشویق کرد. نئوکنفوسیوسیسم به عنوان ایدئولوژی دولت جدید نصب شد و بر این اساس بودیسم سست شد و گهگاه بوداییها با آزار و شکنجه مواجه میشدند. چوسان حاکمیت مؤثر خود را بر شبهجزیره کره تحکیم کرد و اوج فرهنگ، تجارت، ادبیات و علم و فناوری کلاسیک کره را دید. در دهه ۱۵۹۰، پادشاهی به دلیل دو تهاجم ناموفق ژاپن در سالهای ۱۵۹۲ و ۱۵۹۸ به شدت تضعیف شد. چندین دهه بعد، چوسان توسط سلسله جین اخیر و سلسله چینگ به ترتیب در ۱۶۲۷ و ۱۶۳۶ تا ۱۶۳۷ مورد تهاجم قرار گرفت که منجر به سیاست انزوا گرایانه فزایندهای شد که به همین دلیل این کشور در ادبیات غرب به عنوان «پادشاهی منزوی» شناخته شد. پس از پایان این تهاجمات از منچوری، چوسان یک دوره نزدیک به ۲۰۰ ساله صلح و رفاه، همراه با توسعه فرهنگی و فناوری را تجربه کرد. قدرتی که پادشاهی در طول انزوای خود به دست آورد با پایان یافتن قرن هجدهم کاهش یافت. این پادشاهی در اواخر قرن نوزدهم که با درگیریهای داخلی، جنگ قدرت، فشار بینالمللی و شورشهایی در داخل مواجه بود به سرعت رو به افول رفت.
دوره چوسان میراث قابل توجهی برای کره امروزی و مدرن به جا گذاشتهاست بخش بسیاری از فرهنگ کرهای، آداب، هنجارها، و نگرشهای اجتماعی مدرن کرهای نسبت به مسائل جاری همراه با زبان کرهای نوین و گویشهای آن از فرهنگ و سنتهای چوسان نشات میگیرند. بوروکراسی مدرن کرهای و تقسیمات اداری نیز در دوره چوسان ایجاد شد.