مایکل پرسینگر
From Wikipedia, the free encyclopedia
مایکل پرسینگر (انگلیسی: Michael Persinger؛ ۲۶ ژوئن ۱۹۴۵ – ۱۴ اوت ۲۰۱۸) استاد روانشناسی آمریکایی-کانادایی در دانشگاه لورنشن بود. یکی از مشهورترین فرضیههای پرسینگر به نقش مهم لوب گیجگاهی مغز انسان در تجربیات عرفانی میپردازد.[1][2][3]
اطلاعات اجمالی مایکل پرسینگر, زادهٔ ...
مایکل پرسینگر | |
---|---|
زادهٔ | ۲۶ ژوئن ۱۹۴۵ جکسونویل، فلوریدا |
درگذشت | ۱۴ اوت ۲۰۱۸ (۷۳ سال) سادبری بزرگ |
ملیت | ایالات متحده آمریکا |
شهروندی | کانادایی آمریکایی |
محل تحصیل | دانشگاه ویسکانسین-مدیسن دانشگاه تنسی دانشگاه منیتوبا |
شناختهشده برای | مدیر آزمایشگاه تحقیقاتی هوشیاری دانشگاه لورنتیان. قابل توجه برای کار خود در زمینه علوم اعصاب دین |
جایزه(ها) | LIFT (Leader in Faculty Teaching), 2007 TVO (Ontario) Best Lecturer 2007 |
پیشینه علمی | |
شاخه(ها) | علوم اعصاب دین، علوم اعصاب، فراروانشناسی، بیوفیزیک، ژئوفیزیک، صرع |
محل کار | دانشگاه لورنشن |
بستن
موضوعات اصلی تحقیقات پرسینگر شامل اثرات میدان الکترومغناطیسی بر موجودات بیولوژیکی، صرع، عملکرد لوب گیجگاهی، خواص بیوفوتونها، کیهانشناسی فیزیکی و آزمایش کمی مواردی که پرسینگر آنها را «پدیدههای کم احتمال» مینامید مانند سفر در زمان، جهانهای موازی و فرضیه شبیهسازی جهان بودند.[4][5][6][7][8][9]