Էրգոթերապիա
From Wikipedia, the free encyclopedia
Էրգոթերապիան կլինիկական բժշկության ճյուղ, որը մասնագիտացած է այն մարդկանց գործունեության գնահատման, զարգացման և վերականգնման մեջ, որոնք հիվանդության կամ վնասվածքի հետևանքով կորցրել են ինքնուրույն շարժվելու կարողությունը[1]։ Էրգոթերապիան օգտագործվում է մանկաբուժության, նյարդաբանության և նյարդավիրաբուժության մեջ՝ օգնելու մարդկանց ծայրամասային և կենտրոնական նյարդային համակարգի վնասվածքներով, օրինակ՝ ողնուղեղի վնասվածքներից և ինսուլտներից հետո[2]։ «Էրգոթերապիա» տերմինը կիրառվում է Չեխիայում, Լեհաստանում, Ռուսաստանում, Բալթյան երկրներում, Գերմանիայում, Ավստրիայում և Շվեյցարիայում։ ԱՄՆ-ում, Կանադայում, Անգլիայում, Իսպանիայում, Շվեդիայում, Նորվեգիայում, Ֆինլանդիայում ավելի տարածված է «օկուպացիոն թերապիա»[3][4].անվանումը, այսինքն՝ «բուժում զբաղվածությամբ»։ Էրգոթերապևտները նաև օգնում են հատուկ կարիքներ ունեցող երեխաներին ընդգրկվել առօրյա կյանքում։ Էրգոթերապիայի համաշխարհային օրը նշվում է ամեն տարի հոկտեմբերի 27-ին[4]։