Իմունոգլոբուլինային թերապիա
From Wikipedia, the free encyclopedia
Իմունոգլոբուլինային թերապիան, որը անվանվում է նաև մարդու նորմալ իմունոգլոբուլին, իրենից ներկայացնում է տարբեր հակամարմիններ (իմունոգլոբուլիններ), որոնք օգտագործվում են բազմաթիվ հիվանդությունների բուժման համար[1][2]։ Այդ հիվանդությունների թվում են՝ առաջնային իմունոդեֆիցիտը, իմուն թրոմբոցիտոպենիկ պուրպուրան, քրոնիկ բորբոքային դեմիելինացնող պոլինեյրոպաթիան, Կավասակի հիվանդություն, ՄԻԱՎ/ՁԻԱՀ-ի և կարմրուկի որոշ դեպքեր, Գիյեն-Բարեյի համախտանիշը, ինչպես նաև որոշ ինֆեկցիոն (վարակային) հիվանդությունների դեպքում, երբ առավել սպեցիֆիկ իմունոգլոբուլիններ հասանելի չեն[1]։ Իմունոգլոբուլինները կարող են ընդունվել միջմկանային, ներերակային, կամ ենթամաշկային եղանակներով[1]։ Ազդեցությունը պահպանվում է մի քանի շաբաթ[2]։
Իմունոգլոբուլինային թերապիա | |
---|---|
Քիմիական հատկություններ | |
Եթե հատուկ նշված չէ, ապա բոլոր արժեքները բերված են ստանդարտ պայմանների համար (25 °C, 100 կՊա) |
Բնորոշ կողմնակի ազդեցությունների թվում են՝ ցավը ներարկման հատվածում, մկանային ցավը և ալերգիկ ռեակցիաները[1]։ Ավելի ծանր կողմնակի ազդեցություններից են՝ երիկամային խնդիրները, անաֆիլաքսիան, արյան թրոմբները և հեմոլիզը[1]։ Իմունոգլոբուլինները պետք է զգուշությամբ կիրառվեն իմունգլոբուլին A (IgA) -ի անբավարարություն ունեցող հիվանդների շրջանում[1]։ Օգտագործումը համեմատաբար անվտանգ է հղիության ընթացքում[1]։ Մարդկային իմունոգլոբուլինը անջատվում է մարդու արյան շիճուկից[1]։ Այն պարունակում է բազմաթիվ վիրուսների հանդեպ հակամարմիններ[2]։
Մարդու իմունոգլոբուլինային թերապիան առաջին անգամ կատարվել է 1930 -ականներին, իսկ ներերակային օգտագործման ձևը ԱՄՆ -ում բժշկական կիրառման համար թույլատրություն ստացել է 1981 -ին[3]։ Իմունոգլոբուլիններն ընդգրկված են Առողջապահության համաշխարհային կազմակերպության (ԱՀԿ) էսենցիալ դեղերի շարքում, առողջապահության համակարգում առկա ամենաապահով, ամենապահանջված և էֆեկտիվ դեղամիջոցներից են[4]։ Տարբեր իմունոգլոբուլինային պատրաստուկներ (ֆորմուլաներ) որոշ չափով տարբերվում են միմյանցից[2]։ Միացյալ թագավորության ազգային առողջապահական համակարգում իմունոգլոբուլինների գինը տատանվում է 11.2 -ից 1200 ֆունտի միջև, քանակից և տեսակից կախված[2]։ Ներկայումս առկա են սպեցիֆիկ իմունոգլոբուլինային ֆորմուլաներ հեպատիտ B -ի, կատաղության, փայտացման, ջրծաղիկի վիրուսի և ռեզուս դրական արյան ազդեցության դեմ[2]։