Պ
From Wikipedia, the free encyclopedia
Պ, պ (անվանում՝ պէ), հայկական այբուբենի 26-րդ տառը։ Թվային արժեքը՝ «800»։ Ստեղծել է Մեսրոպ Մաշտոցը 405-406 թվականներին։ Միջնադարում օգտագործվել են «երկաթագիր», «գրչագիր», «նոտրգիր», «շղագիր» տառատեսակները[1][2][3][4]։
Արագ փաստեր Պ, պ, Տեսակ ...
Պ, պ | |
---|---|
Տեսակ | Հայկական այբուբենի տառ |
Մեծատառ | Պ |
Փոքրատառ | պ |
Մասն է | Հայոց գրեր |
Այբուբեն(ներ) | Հայերեն այբուբեն |
Տեղը այբուբենում | 26-րդ |
Հնչույթ | պէ |
Փակել
Արագ փաստեր Հայերենի այբուբեն ...
Հայերենի այբուբեն | ||
---|---|---|
Ա ա | Ծ ծ | Ջ ջ |
Բ բ | Կ կ | Ռ ռ |
Գ գ | Հ հ | Ս ս |
Դ դ | Ձ ձ | Վ վ |
Ե ե | Ղ ղ | Տ տ |
Զ զ | Ճ ճ | Ր ր |
Է է | Մ մ | Ց ց |
Ը ը | Յ յ | Ւ ւ |
Թ թ | Ն ն | Փ փ |
Ժ ժ | Շ շ | Ք ք |
Ի ի | Ո ո | և |
Լ լ | Չ չ | Օ օ |
Խ խ | Պ պ | Ֆ ֆ |
Փակել
Յունիկոդում ներկայացված է՝
- մեծատառ՝ «Պ».
U+0549
- փոքրատառ՝ «պ».
U+0579