Германски Сојуз
From Wikipedia, the free encyclopedia
Германски Сојуз (германски: Deutscher Bund) — сојуз на 39 држави што зборуваат германски јазик во Средна Европа (додавајќи ги претежно словенојазичните Кралство Бохемија и Војводство Крањска), создадена од Виенскиот конгрес во 1815 година за координирање на економиите на одделни земји од германско говорно подрачје и заменувајќи го поранешното Свето Римско Царство, кое било распуштено во 1806 година[1]. Германскиот Сојуз ги исклучува земјите од германско говорно подрачје во источниот дел на Кралството Прусија (Источна Прусија, Западна Прусија и Посен), германските кантони на Швајцарија и Елзас во Франција, која била мнозинско германско говорно подрачје.
Германски Сојуз | |||||
Deutscher Bund | |||||
сојуз | |||||
| |||||
---|---|---|---|---|---|
The German Confederation in 1815 | |||||
Земји-членки на сојузот, 1815–1866 г. | |||||
Главен град | Франкфурт | ||||
Јазици |
| ||||
Вероисповед | католицизам, протестантство | ||||
Државно уредување | сојуз | ||||
Претседател | |||||
- | 1815–1835 | Франц I | |||
- | 1835–1848 | Фердинанд I | |||
- | 1850–1866 | Франц Јосиф I | |||
Законодавство | Сојузно собрание | ||||
Историја | |||||
- | Распад на СРЦ | 6 август 1806 | |||
- | Германски погод | 17 март 1813 | |||
- | Распад на Рајнскиот Сојуз | 18 октомври 1813 | |||
- | Усвоен уставот | 8 јуни 1815 | |||
- | Германски револуции | 13 март 1848 | |||
- | Оломоучка пунктација | 29 ноември 1850 | |||
- | Прашки мир | 23 August 1866 | |||
- | Договор за Северногерманскиот Сојуз | 18 август 1866 | |||
Валута |
| ||||
Сојузот бил ослабен од соперништвото меѓу Кралството Прусија и Австриското Царство, револуцијата и неможноста на повеќекратните членови на компромис. Во 1848 година, револуциите на либералите и националистите се обиделе да формираат обединета германска држава со прогресивен либерален устав под Франкфуртската конвенција. Владејачкото тело, Сојузното собрание, било распуштено на 12 јули 1848 година, но повторно било воспоставено во 1850 година по неуспешните обиди да се замени.[2]
Сојузот конечно е распуштен по пруската победа во седумте војни против Австрија во 1866 година. Спорот околу кој има вродено право да владее со германските земји завршил во полза на Прусија, што довело до создавање на Северногермански Сојуз под водство на Прусија во 1867 година, на кој биле додадени источните делови на Кралството Прусија. Голем број држави од Јужна Германија останале независни додека не се приклучиле кон Северногерманскиот Сојуз, која во 1871 година била преименувана и прогласена за царство за сега обединета Германија со прускиот крал како цар (Кајзер) по победата над францускиот цар Наполеон III во Француско-пруската војна од 1870 година.
Повеќето историчари сметаат дека Сојузот бил слаб и неделотворен, како и пречка за создавање на германска национална држава.[3] Сепак, Сојузот бил осмислен да биде слаб, бидејќи им служела на интересите на големите европски сили, особено земјите-членки Австрија и Прусија.