Polityka zagraniczna Mongolii
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Polityka zagraniczna Mongolii – polityka zagraniczna prowadzona przez władze Mongolii.
Mongolia
Ten artykuł jest częścią serii: Ustrój i polityka Mongolii Ustrój polityczny
Konstytucja
Władza ustawodawcza
Władza sądownicza
Kontrola państwowa
Finanse
Samorząd terytorialny
Partie polityczne
Wybory
Polityka zagraniczna
|
Od swojego powstania w 1911 roku polityka zagraniczna Mongolii skupia się przede wszystkim na stosunkach bilateralnych z sąsiednimi krajami czyli ze Związkiem Socjalistycznych Republik Radzieckich (później Rosją) oraz Chinami. Usytuowana pomiędzy tymi dwiema potęgami politycznymi i gospodarczymi Mongolia balansowała pomiędzy nimi starając się rozwijać dobrosąsiedzkie stosunki na równi z oboma państwami. Od lat 90. „Trzecim Sąsiadem” – kolejnym najważniejszym partnerem dla Mongolii są Stany Zjednoczone[1]. Ponadto ważne dla Mongolii są stosunki dyplomatyczne z innymi państwami regionu: Japonią, Koreą Południową i Północną oraz Kazachstanem.
Mongolia jest członkiem Organizacji Narodów Zjednoczonych dopiero od 1960 roku, z uwagi na wcześniejsze veto stawiane przez władze Republiki Chińskiej (Tajwanu), które uważają tereny Mongolii Zewnętrznej za część własnego terytorium.
Mongolia jest członkiem licznych organizacji międzynarodowych m.in.: FAO, IAEA, ICAO, ILO, Interpolu, ISO, UNESCO czy WHO.
Mongolia utrzymuje stosunki dyplomatyczne z 164 państwami, a także z Unią Europejską[2].