ป็อปพังก์
From Wikipedia, the free encyclopedia
ป็อปพังก์ (อังกฤษ: Pop punk) ในบางครั้งเรียกพังก์ป็อป เป็นแนวเพลงที่รวม ผสมองค์ประกอบของพังก์ร็อกเข้ากับดนตรีป็อป ให้มีความหลากหลายยิ่งขึ้น[1]
ข้อมูลเบื้องต้น ป็อปพังก์, ชื่ออื่น ...
ป็อปพังก์ | |
---|---|
ชื่ออื่น |
|
แหล่งกำเนิดทางรูปแบบ | |
แหล่งกำเนิดทางวัฒนธรรม | ปลายทศวรรษ 1970, สหรัฐและสหราชอาณาจักร |
รูปแบบอนุพันธุ์ | อีโมแรป |
แนวย่อย | |
นีออนป็อป-พังก์ | |
แนวประสาน | |
| |
หัวข้ออื่น ๆ | |
สเกตพังก์ |
ปิด
ในครั้งแรกที่มีการใช้คำว่าป็อปพังก์ ก็ยังไม่มีความชัดเจนในการใช้ แต่เพลงพังก์ร็อกที่ได้รับอิทธิพลจากเพลงป็อปก็เกิดขึ้นในช่วงกลางถึงปลายทศวรรษ 1970 โดยวงอย่าง เดอะราโมนส์, บัซค็อกซ์, เดอะแจม, เดอะแคลช, ดิอันเดอร์โทนส์ และ เดสเซนเดนต์ส[2][3][4][5][6][7] วงแบดรีลิเจียน ที่เริ่มใน 1980 เป็นวงในยุคแรก ๆ ที่เล่นในแนวเพลงนี้ จนบางครั้งเรียกว่าเป็น มาเฟียของป็อปพังก์[8][9][10] จนกลางยุค 1990 วงจากแคลิฟอร์เนียตอนใต้ก็มีวงอย่าง กรีนเดย์, ดิออฟสปริงส์ และแรนซิด ประสบความสำเร็จไปทั่วโลก