Hitoshi Ashida

Hitoshi Ashida (芦田 均, Ashida Hitoshi, 15 November 1887 – 20 Junie 1959) was 'n Japannese politikus wat as Eerste minister van Japan gedien het in 1948. Hy was 'n prominente figuur in die onmiddellike naoorlogse politieke landskap, maar is gedwing om sy leierskapsverantwoordelikhede te bedank ná 'n korrupsieskandaal (Shōwa Denkō Jiken) wat twee van sy kabinetsministers geteiken het.

Hitoshi Ashida
Portret van Hitoshi Ashida in 1948
Eerste minister van Japan
Ampstermyn 10 Maart 1948 – 15 Oktober 1948
Vise	Suehiro Nishio
Monarg	Shōwa
Voorafgegaan deur	Tetsu Katayama
Opgevolg deur	Shigeru Yoshida
Adjunk Eerste minister van Japan
Eerste minister	Tetsu Katayama
Voorafgegaan deur	Vakant
Opgevolg deur	Suehiro Nishio
Persoonlike besonderhede
Gebore	(1887-11-15)15 November 1887 Fukuchiyama, Kioto, Japan
Sterf	20 Junie 1959 (op 71) Tokio, Japan
Politieke party	Liberaaldemokratiese Party (1955–1959)
Alma mater	Tokio Imperiale Universiteit
Handtekening

Vroeë lewe

Hitoshi Ashida as diplomaat in 1931

Ashida is in Fukuchiyama, Kyoto gebore as die tweede seun van politikus en bankier Shikanosuke Ashida.^[1] Sy pa was 'n lid van die Huis van Verteenwoordigers en het as direkteur van Nōkō Bank gedien. Sy oupa was 'n landmagnaat en dorpshoof, Jizaemon Ashida.^[2]

Hy het Franse sivielereg aan die Tokio Imperiale Universiteit studeer. Na die gradeplegtigheid het hy twintig jaar lank in die Ministerie van Buitelandse Sake gewerk.

Vroeë loopbaan

In 1932 het Ashida sy eerste suksesvolle veldtog vir 'n setel in die Huis van Verteenwoordigers gevoer, as 'n lid van die Seiyūkai Party. Hy het hom geskaar by Ichirō Hatoyama se "ortodokse" vleuel na die Seiyukai se skeuring in 1939.

Ná die oorlog het Ashida 'n setel in die nuwe Kokkai (parlement) gewen as 'n lid van die Liberale Party, waaruit hy verdeel het om saam te smelt met Kijūrō Shidehara se Progressiewe Party om die Demokratiese Party te vorm. Ashida is tot president van die nuwe party verkies, en het in 1947 minister van buitelandse sake geword onder die Sosialistiese eerste minister Tetsu Katayama.

Hy was ook voorsitter van die Komitee oor die Wetsontwerp vir Hersiening van die Keiserlike Grondwet, en het gedien as die voorsitter van die Kenpō Fukyū Kai, 'n vereniging wat geskep is om die hersiene Grondwet van Japan te bevorder, van 1946 tot 1948.^[3][4] Tydens sy termyn het hy 'n belangrike wysiging aan Artikel Nege van die beplande Japannese Grondwet aangebring, wat die skepping van die Japannese Selfverdedigingsmag moontlik gemaak het.^[5]

Eerste minister en latere lewe

Ashida het in 1948 Eerste minister geword en 'n koalisieregering van Demokratiese en Sosialistiese lede gelei. Sy ampstermyn het net sewe maande later geëindig. Twee van sy kabinetsministers is beskuldig van korrupsie in die Showa Electric-skandaal, wat die kabinet gedwing het om te bedank.^[6] Een van hulle was Takeo Kurusu, 'n staatsminister sonder 'n portefeulje.^[7]

Ashida se regering is gekniehalter omrede dit Japan aan die einde van die boekjaar oorgeneem het. Die land is met 'n tydelike begroting bedryf totdat 'n begroting in Julie goedgekeur is.^[8]

Na sy ampstermyn as eerste minister het Ashida gefokus op Japan se posisie in Asië en herbewapening. Hy het intens uitgesproke geword ter ondersteuning van die skepping van 'n nasionale weermag ná die uitbreek van die Koreaanse Oorlog, uit vrees dat 'n soortgelyke konflik in Japan kon uitbreek. Ashida het ook die idee bevorder om 'n Japannese groep vrywilligers te vorm om saam met die "United Nations Command" te veg ter ondersteuning van die Republiek van Korea. In 1951 het hy toesprake regoor Japan gehou en gepleit vir sy interpretasie van Artikel 9, en gesê dat dit nie beperkings op Japan lê om nie 'n mag vir verdedigingsdoeleindes voor te berei nie.^[9]