Simfonie

'n Simfonie is 'n uitgebreide musikale samestelling in Westerse klassieke musiek, dikwels geskryf deur komponiste vir orkes. Hoewel die term vanaf sy oorsprong in die antieke Griekse era verskeie betekenisse gehad het, het die woord teen die laat 18de eeu die algemene betekenis aangeneem wat dit vandag dra. Die werk bestaan gewoonlik uit verskeie afsonderlike afdelings of bewegings, dikwels vier, met die eerste beweging in sonate-vorm. Simfonieë word dikwels geskryf vir stryk- (viool, altviool, tjello en bas), koper-, houtblaas- en perkussie-instrumente, wat beteken dat daar altesaam ongeveer 30-100 musikante in totaal in 'n gebruiklike simfonieorkes (ook filharmoniese orkes- die terme is grootliks uitruilbaar)^[1] voorkom. Simfonieë is genoteer in 'n musikale telling, wat al die instrumentele dele bevat. Orkestrale musikante speel uit dele wat die genoteerde musiek vir hul betrokke instrument bevat. 'n Klein aantal simfonieë bevat ook vokale dele (bv. Beethoven se Negende Simfonie).

Simfonie

soort van musikale werk/komposisie, musikale vorm, musiekgenre

Subklas van	musikale samestelling
Datum van stigting of ontstaan	16. century
Beïnvloed deur	sinfonia
Onderhou deur WikiProjek	WikiProjek klassieke musiek
Het lys	lys van simfonieë volgens nommer

Simfonieë is uitgebreide komposisies wat vir orkes gekomponeer word. Hier is 'n uitvoering van die 8ste Simfonie van Gustav Mahler in die Kölner Philharmonie. Die orkes is die Wuppertaler-sinfonieorchester, gedirigeer deur Heinz-Walter Florin.

Oorsprong

Die woord simfonie is afgelei van die Griekse woord συμφωνίαkode: grc is verouderd (symphonia), wat "ooreenkoms of harmonie van klank" of "konsert van vokale of instrumentale musiek" beteken, van die σύμφωνοςkode: grc is verouderd woord (symphōnos) d.i. "harmonieuse".^[2] Die woord verwys na 'n verstommende verskeidenheid begrippe, maar dra vandag die betekenis van 'n musikale vorm.