Telefon

E Delifon, (hochdütsch Telefon, früehner Telephon) (vo altgriechisch τῆλε tēle ‚färn‘ und φωνή phōnē ‚Lut, Don, Stimm, Sprooch‘;^[1] isch e Kommunikationsmittel zur Übermiddlig vo Döön und speziell vo Sprooch mittels elektrische Signal.

Modärns Schnuerlosdelifon

Umgangssproochlig wird mit em Begriff „Delifon“ näben em Ändgrät vom Delifonnetz hüfig au s ganze Delifonsystem eso bezeichnet. In dr Schwiiz isch mit „Delifon“ hüfig au s Delifongspröch, s Delifonat, gmeint.

S Delifonsystem het drei Hauptkomponänte:

• d Apparatur zur Umsetzig vo Schall in elektrischi Signal und zrugg und Komponänte zur Stüürig vo dr Verbindig, dr eigetlig Delifonapparat,
• d Delifonvermiddligsaalag (Ortsvermiddligsstell),
• dr Überdragigskanal – ursprünglig e Doppeladere wo mit Gliichstrom gspiist gsi isch, hüte au Zitschlitz oder Funkkanäl.

Weblingg

 Commons: Delifon – Sammlig vo Multimediadateie

• Museumsstiftung Post und Telekommunikation - Berlin, Frankfurt, Hamburg und Nürnberg
• Museum für Kommunikation - Bärn
• Umfangriichi brivati Sammlig
• Virtuelles Museum für Telekommunikation (erforderet Adobe Flash; änglisch)
• Funktionswiis vom analoge Delifon (mit Schaltbild und Erklärige für jede Zuestand)
• Sammlersite mit vile Bilder vo alte Delifonapparät (mit Schaltbilder und Reparaturaaleitig für W48 und ähnlige Delifon)
• Gschicht vo dr Delikommunikation vo 1833 bis 1999 mit Bilder