Ermita

Una ermita^[1] u armita^[1] (d'o latín eremita, d'o griego ερημίτης < ερημος (disierto, lugar sin vechetación, yermo) ye una capiella, santuario u ilesia que se troba en o campo, en un lugar aislau luent d'un lugar habitau y que ye adedicau a o culto relichioso. D'antis mas, qui feba lo servicio relichioso en a ermita yera o ermitanyo, un oficio hue desapareixiu.

A ermita de Santa María d'Iguacel, en o lugar a on d'antis mas yera o monesterio d'Iguacel, en a Garcipollera (Chaca, Chacetania, Uesca).

A ermita d'a Fuent Santa d'a Espunya, en A Espunya (Sobrarbe, provincia de Uesca), en picato, con a Penya Montanyesa dezaga.

En Aragón, a sobén as ermitas indican a presencia d'un antigo despoblau, a sobén medieval, y los descendients d'ixe antigo despoblau fan hue pelegrinacions a la ermita que se troba en o lugar despoblau.