Espiga

A espiga^[1] (d'o latín <spica), popularment tamién dita cabeza^{[1][nota 1]}, ye o extremo superior d'o tallo en as plantas poacias u graminias cuan fan a florada y fructifican, especialment en os cerials domesticos.

Iste articlo tracta sobre a espiga d'os cerials, en termins d'agricultura. Ta o tipo d'inflorescencia, se veiga espiga (inflorescencia).

Tres espigas de graminias comuns: a de l'hordio, a d'o trigo y a d'o segal.

En os cerials forma una estructura clarament delimitada a on que se troba os grans individuals, a simient; fruitos simples de tipo aquenio que caracterizan a todas as graminias. As simients van pilladas en un palluzo u pallofa individual, que en bellas especies presenta una aliestra mas u menos larga y que ye sésil sobre o tallo central u raquis.

A l'acción de comenzar a producir a espiga os cerials se le diz «cabezar», y a planta de cerial que tiene espiga, sia encara verde u seca, se diz que ye «cabezada» (y o cerial, «cabezau»).

Ditos y mazadas

• «Con espigas tiesas ni pan pa las mairalesas»^[2]

Se veiga tamién

• Palla
• Siega
• Garba
• Lastón

Notas

1. Con a variant capeza