গোৱালপাৰা জিলা
ভাৰতৰ অসম ৰাজ্যৰ এখন জিলা From Wikipedia, the free encyclopedia
Remove ads
গোৱালপাৰা জিলা ভাৰতৰ অসম ৰাজ্যৰ এখন প্ৰশাসনিক জিলা। ১৯৮৩ চনত পুৰণি গোৱালপাৰা জিলাখনক ৩খন জিলাত বিভক্ত কৰা হয়- গোৱালপাৰা, ধুবুৰী আৰু কোকৰাঝাৰ জিলা। নতুনকৈ গঠিত গোৱালপাৰাৰ সদৰ স্থাপন কৰা হয় গোৱালপাৰা নগৰত। আৰম্ভণিতে জিলাখনৰ মহকুমা আছিল দুটা- গোৱালপাৰা আৰু উত্তৰ শালমাৰা মহকুমা। ১৯৮৯ চনত বঙাইগাঁও জিলা গঠন হোৱাত উত্তৰ শালমাৰা মহকুমা বঙাইগাঁও জিলাত অন্তৰ্ভুক্ত কৰা হয়। বৰ্তমান জিলাখনৰ মহকুমা দুটা- গোৱালপাৰা আৰু লক্ষীপুৰ।[2][3]
.svg)
Remove ads
গোৱালপাৰা নামৰ উৎপত্তি
প্ৰাচীন কামৰূপ ৰাজ্য চাৰিটা ভাগত বিভক্ত আছিল:
- পশ্চিমৰ কৰতোৱা নদী (বৰ্তমান বাংলাদেশত)-ৰ পৰা পূবে সোণকোষ নদীলৈকে ৰত্নপীঠ
- সোণকোষৰ পৰা ৰূপহী নদলৈকে কামপীঠ
- ৰূপহীৰ পৰা ভৰলী নদীলৈকে স্বৰ্ণপীঠ
- ভৰলীৰ পৰা দিকৰাইলৈ সৌমৰপীঠ
প্ৰাচীন কালত অবিভক্ত গোৱালপাৰা জিলা ৰত্নপীঠৰ অন্তৰ্গত আছিল আৰু ইয়াৰ পৰিসৰ বৃহৎ আছিল। বাংলাদেশ আৰু পশ্চিমবংগৰ বহুখিনি অঞ্চল সামৰি বৰ্তমানৰ ৰংপুৰ, কোচবিহাৰ, জলপাইগুৰিকে ধৰি এক বৃহৎ অঞ্চল গোৱালপাৰা জিলাৰ অন্তৰ্গত আছিল। সেই প্ৰাচীন কালত ব্ৰহ্মপাল (আঃ ৯৯০-১০১০) কামৰূপৰ ৰজা হয় আৰু পাল বংশৰ পাতনি মেলে। অৱশ্যে ব্ৰহ্মপালৰ আগতে বহুতো বংশৰ বহুত ৰজাই এই অঞ্চলবোৰ বা কামৰূপত ৰাজত্ব কৰিছিল। ব্ৰহ্মপালৰ পিছত ক্ৰমে ৰত্নপাল (আঃ ১০১০-১০৪০), ইন্দ্ৰপাল (১০৪০-১০৬৫), গোপাল (১০৬৫-১০৮০), হৰ্ষপাল (১০৮০-১০৯৫) আৰু ধৰ্মপাল (১০৯৫-১১২০) কামৰূপৰ ৰজা হয়। ৰত্নপালৰ সময়ত ৰাজ্যৰ পশ্চিম অংশত "গাল্লিটিপ্পক" বিষয়ত মহামাণ্ডলিক আছিল ঈশ্বৰঘোষ আৰু ঈশ্বৰঘোষৰ তাম্ৰলিপিত গাল্লিটিপ্পক বিষয়ৰ উল্লেখ আছে। ধৰ্মপালে ৰজা হৈ ৰাজধানী প্ৰাগজ্যোতিষপুৰৰ পৰা কামৰূপ নগৰলৈ তুলি নিয়ে আৰু তেতিয়াৰ কামৰূপ নগৰ হয়তো বৰ্তমানৰ উত্তৰ গুৱাহাটী। ধৰ্মপালে কামৰূপ নগৰ ৰাজধানীৰ পৰা শাসন কৰিছিল আৰু তেতিয়াৰ পৰাই সেই ঈশ্বৰঘোষৰ তাম্ৰলিপিত থকা গাল্লিটিপ্পকেই গৈ পিছলৈ গোৱালপাৰা হয়।[4]
Remove ads
ইতিহাস
চীনা পৰিব্ৰাজক হিউৱেনচাঙৰ টোকাৰ আঁত ধৰি চাৰ এডোৱাৰ্ড গেইটে মন্তব্য কৰিছে যে কামৰূপৰ ৰজা কুমাৰ ভাস্কৰ বৰ্মাৰ ৰাজধানী গোৱালপাৰা জিলাত নতুবা কোচবিহাৰত আছিল। ১৭৭৫ চনত গোৱালপাৰা জিলা ব্ৰিটিছসকলৰ অধীনলৈ আহে। ব্ৰিটিছসকলৰ হাতলৈ অহাৰ আগলৈকে গোৱালপাৰা কোচ ৰাজ্যৰ অন্তৰ্গত আছিল। ১৮২৬ চনত ইয়াণ্ডাবু সন্ধি যোগে ব্ৰিটিছে অসম দখল কৰে। ১৮২৬ চনত গোৱালপাৰা জিলাক ব্ৰিটিছ অসমৰ সৈতে সংযুক্ত কৰা হয় আৰু জিলাখনৰ সদৰ কাৰ্যালয় ধুবুৰীত স্থাপন কৰা হয়।
১৯৮৩ চনত পুৰণি গোৱালপাৰা জিলাখনৰ ৩টা মহকুমা- গোৱালপাৰা, ধুবুৰী আৰু কোকৰাঝাৰক জিলা পৰ্যায়লৈ উন্নিত কৰা হয়। নতুনকৈ গঠিত গোৱালপাৰা জিলাৰ সদৰ স্থাপন কৰা হয় গোৱালপাৰা নগৰত। জিলাখনক ২টা মহকুমাত বিভক্ত কৰা হয়- গোৱালপাৰা মহকুমা আৰু উত্তৰ শালমাৰা মহকুমা।[5] ১৯৮৯ চনত কোকৰাঝাৰ আৰু গোৱালপাৰা জিলাৰ বিভাজন ঘটাই বঙাইগাঁও জিলা গঠন কৰা হয়। ফলস্বৰূপে উত্তৰ শালমাৰা মহকুমা বঙাইগাঁও জিলাত অন্তৰ্ভুক্ত হয়।[5] বৰ্তমান জিলাখনৰ মহকুমা দুটা- গোৱালপাৰা আৰু দুধনৈ।[3]
Remove ads
ভৌগোলিক বিৱৰণ
গোৱালপাৰা জিলাৰ অৱস্থান ২৫.৫৩-২৬.৩০ ডিগ্ৰী উত্তৰ অক্ষাংশ আৰু ৯০.০৭-৯১.০৫ ডিগ্ৰী পূব দ্ৰাঘিমাংশত মাজত। গোৱালপাৰা জিলাৰ উত্তৰে বঙাইগাঁও জিলা, উত্তৰ-পূব দিশত বৰপেটা জিলা, পূবে কামৰূপ জিলা, দক্ষিণে মেঘালয়ৰ উত্তৰ গাৰো পাৰ্বত্য জিলা আৰু পশ্চিম গাৰো পাৰ্বত্য জিলা, পশ্চিমে ধুবুৰী জিলা আৰু দক্ষিণ-পশ্চিমে দক্ষিণ শালমাৰা-মানকাচৰ জিলা। জিলাখনৰ মাটিকালি ১,৮২৪ বৰ্গ কিলোমিটাৰ।[1] বেছি অংশ সমভূমি যদিও কিছু চাপৰ হাবিময় পাহাৰ অঞ্চলো জিলাখনত আছে। জিলাখনৰ পাহাৰবোৰ হ'ল: পঞ্চৰত্ন, শ্ৰীসূৰ্য, টুক্ৰেশ্বৰী, নলঙা আৰু পাগলাৰটেক। এই পাহাৰবোৰৰ উচ্চতা সমুদ্ৰ পৃষ্ঠৰ পৰা ১০০ ৰ পৰা ৫০০ মিটাৰৰ ভিতৰত।
গোৱালপাৰা জিলাৰ উত্তৰ দিশেৰে বৈ গৈছে ব্ৰহ্মপুত্ৰ নদী। এই নদীখনে জিলাখনত বহুতো বাসপোযোগী চৰ-চাপৰিৰ সৃষ্টি কৰিছে। জিলাখনৰ আনকেইখন নদী হ'ল- দুধনৈ, কৃষ্ণাই, জিঞ্জিৰাম আৰু জিনাৰী। দুধনৈ আৰু কৃষ্ণাই মাটিয়া অঞ্চলত একেলগ হৈ মৰনৈ নাম লৈ ব্ৰহ্মপুত্ৰত পৰিছে। জিলাখনৰ বিলসমূহ হ'ল: কুমৰি বিল, ধামাৰ বিল, উৰপদ বিল।
জুলাই-আগষ্ট মাহত জিলাখনৰ তাপমাত্ৰা সৰ্বোচ্চ ৩৩° চেলচিয়াচলৈকে উঠে আৰু জানুৱাৰী মাহত নিম্নতম ৭° চেলচিয়াচলৈ নামে। দক্ষিণ-পশ্চিম মৌচুমী বায়ুৰ প্ৰভাৱত জিলাখনত ধাৰাষাৰ বৰষুণ হয়। ২০০২ চনত জিলাখনৰ বৃষ্টিপাতৰ পৰিমাণ আছিল ২,৪২৪ মিলিমিটাৰ।
অৰ্থনীতি
২০০৬ চনত ভাৰত চৰকাৰে ভাৰতৰ অতি পিছপৰা ২৫০খন জিলাৰ ভিতৰত গোৱালপাৰাকো অন্তৰ্ভুক্ত কৰিছে। গোৱালপাৰা জিলা 'পিছপৰা অঞ্চল অনুদান পূঁজি' (Backward Regions Grant Fund Programme) লাভ কৰা অসমৰ ১১খন জিলাৰ অন্যতম।[6]
ৰাজনৈতিক আৰু প্ৰশাসনিক গাঁথনি
অসম বিধানসভাৰ চাৰিটা সমষ্টি গোৱালপাৰা জিলাৰ অন্তৰ্গত। সেইকেইটা সমষ্টি হৈছে: ৩৬ নং দুধনৈ সমষ্টি, ৩৭ নং পূব গোৱালপাৰা সমষ্টি, ৩৮ নং পশ্চিম গোৱালপাৰা সমষ্টি আৰু ৩৯ নং জলেশ্বৰ সমষ্টি।[7] দুধনৈ অনুসূচীত জনজাতিৰ বাবে সংৰক্ষিত সমষ্টি।[7] দুধনৈ সমষ্টি গুৱাহাটী লোকসভা আৰু আন ৩টা ধুবৰী লোকসভা সমষ্টিৰ অন্তৰ্গত।[8]
জিলাহনৰ ৫টা ৰাজহ চক্ৰ হৈছে: লক্ষীপুৰ, বালিজানা, মাটিয়া, দুধনৈ আৰু ৰংজুলি। উন্নয়ন খণ্ড ৮টা হৈছে: মাটিয়া, লক্ষীপুৰ, জলেশ্বৰ, বালিজানা, কৃষ্ণাই, কোচধোৱা, ৰংজুলি আৰু খাৰমোজা। জিলাখনৰ গাঁও পঞ্চায়ত ৮১খন আৰু ৰাজহ গাঁও ৮৩৭ খন।[3] পৌৰ নগৰ ২খন হৈছে গোৱালপাৰা আৰু লক্ষীপুৰ।
Remove ads
সংস্কৃতি
এই জিলাৰ মানুহে অসমীয়া আৰু বঙালী সংস্কৃতিৰ মিশ্ৰণ। প্ৰায় ৫৭. ৫২% জনসংখ্যা মুছলিম, ৩৪.৫১% হিন্দু আৰু ৭. ৭২% খ্ৰিষ্টান আৰু ০. ৮% শিখ আৰু অন্যান্য[9]। বেছিভাগ মানুহ ময়মনসিংহী বঙালী (বাংলাদেশী উপভাষা) আৰু কিছুমান মানুহে গোৱালপৰীয়া উপভাষা (অসমীয়া ভাষা)ত কথা পাতে। যিসকলে গোৱালপৰীয়া উপভাষা (অসমীয়া) ত কথা পাতে সিহঁতে উজানী বা দেশী বুলি কোৱা হয় আৰু যিবিলাকে ময়মনসিংহী বঙালী ভাষা কয় সিহঁত জিলাখনত ভাটিয়া (ভটিয়া) বুলি কোৱা হয়। উজানী আৰু ভাটিয়া সংস্কৃতিসমূহৰ লগতে ভাষাৰ মাজত বহু পাৰ্থক্য দেখিবলৈ পোৱা যায়। ঘোটি তথা আদিবাসী জনগোষ্ঠী, যিসকল সংখ্যাত কম, সিহঁতেও জিলাটোৰ সংস্কৃতিত অবদান ৰাখিছে। জিলাখনত বসবাস কৰা কোচ জনগোষ্ঠীৰ লোক সকলোৰ সংস্কৃতিও বাৰে বৰণীয়া।
Remove ads
শিক্ষ্যা প্ৰতিষ্ঠানবোৰ
গোৱালপাৰা জিলাৰ উল্লেখযোগ্য শিক্ষা প্ৰতিষ্ঠানবোৰ হৈছে-
- সৈনিক স্কুল, গোৱালপাৰা
- লক্ষীপুৰ উচ্চতৰ মাধ্যমিক বিদ্যালয়
- পি আৰ চৰকাৰী উচ্চতৰ মাধ্যমিক বিদ্যালয়
- দুধনৈ উচ্চ মাধ্যমিক বিদ্যালয়
- আদৰ্শ বিদ্যালয়, ভাটীপাৰা
- গোৱালপাৰা ইংৰাজী বিদ্যালয়
- গোৱালপাৰা জাতীয় বিদ্যালয়
- জৱাহৰ নবোদয় বিদ্যালয়
- জুনিয়েৰ টেকনিকেল বিদ্যালয়
- কেন্দ্ৰীয় বিদ্যালয়
- ৰাখালডুবি হাই মাদ্ৰাছা
- গোৱালপাৰা হিন্দী হাইস্কুল
- মহাবিদ্যালয়
- গোৱালপাৰা মহাবিদ্যালয়, গোৱালপাৰা
- চৰকাৰী বি. টি. মহাবিদ্যালয়
- লক্ষীপুৰ মহাবিদ্যালয়
- দুধনৈ মহাবিদ্যালয়
- গোৱালপাৰা আইন মহাবিদ্যালয়
- কাৰিকৰী শিক্ষা প্ৰতিষ্ঠান
- গোৱালপৰা পলিটেকনিক
- এছিয়ান মিছন প্ৰতিষ্ঠান
Remove ads
জন-গাঁথনি
২০১১ চনৰ লোকপিয়ল অনুসৰি গোৱালপাৰা জিলাৰ জনসংখ্যা ১০,০৮,১৮৩ জন।[1] জনসংখ্যাৰ দিশৰ পৰা জিলাখনে ভাৰতৰ ৬৪০খন জিলাৰ ভিতৰত ৪৪৩ নং স্থান লাভ কৰিছে।[10] ২০০১-২০১১ দশকটোত জনসংখ্যা বৃদ্ধিৰ হাৰ ২২.৬৪%। ১০০০জন পুৰুষৰ বিপৰীতে মহিলাৰ সংখ্যা ৯৬৪ গৰাকী। সাক্ষৰতাৰ হাৰ ৬৭.৩৭%। জিলাখনত বাস কৰা প্ৰধান সম্প্ৰদায়বোৰ হ'ল: ৰাভা, গাৰো, হাজং, কলিতা, কোঁচ ৰাজবংশী, দেশী মুছলমান‚ অবিভাষী মুছলমান‚ বড়ো ইত্যাদি।[11][3]
উল্লেখযোগ্য পৰ্যটন কেন্দ্ৰ
.jpg)
|
|
উল্লেখযোগ্য ব্যক্তি
- ভক্তি বল্লভ তীৰ্থ (ভক্তিমূলক গুৰু)[12]
- আদিল হুছেইন (অভিনেতা)[13]
- আশ্ৰাফুল হক (অভিনেতা)
- বজেন্দ্ৰ দেব মোহন শৰ্মা (প্ৰকৃতিবিদ আৰু লেখক)
- অমৃত ভূষণ দেৱ অধিকাৰী (অ.সা.স . পঞ্চম গৰাকী সভাপতি )
তথ্যসূত্ৰ
বাহ্যিক সংযোগ
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads