Arrabalde
From Wikipedia, the free encyclopedia
Remove ads
Arrabalde ye un conceyu y llocalidá española de la provincia de Zamora, na comunidá autónoma de Castiella y Lleón.[4]
Asítiase na zona norte de la provincia de Zamora, dientro de la contorna de Benavente y Los Valles. El conceyu, que tien una superficie de 15,77 km²,[5] cuenta según el padrón municipal pa 2017 del INE con 239 habitantes y una densidá de 15,16 hab./km².
Remove ads
Historia
La so hestoria entiende dende la más remota antigüedá, cola presencia d'un dolmen neolíticu, con un pobláu ástur de la Edá del Fierro y mientres la conquista romana, sito nel castru de les Llabraes.
Na redoma d'este pueblo don Victorino Llordén abogáu de Benavente y anticuariu atopó'l Ayalga d'Arrabalde, unu de les ayalgues de dómina prerromana más importantes d'España, que güei ta espuestu nel Muséu Provincial de Zamora.
Mientres la Edá Media Arrabalde quedó integráu nel Reinu de Lleón, que los sos monarques acometeríen la repoblación de la llocalidá.[6]
Darréu, na Edá Moderna, Arrabalde foi una de les llocalidaes que s'integraron na provincia de les Tierres del Conde de Benavente y dientro d'esta na Merindad de la Polvorosa y la receptoría de Benavente.[7] Sicasí, al reestructurase les provincies y crease les actuales en 1833, la llocalidá pasó a formar parte de la provincia de Zamora, dientro de la Rexón Lleonesa,[8] quedando integráu en 1834 nel partíu xudicial de Benavente.[9]
Remove ads
Demografía
| Gráfica d'evolución demográfica d'Arrabalde ente 1900 y 2017 |
 |
| Fonte Institutu Nacional d'Estadística d'España - Ellaboración gráfica por Wikipedia. |
Cultura
L'ayalga
.JPG)
Nel Capo de les Llabraes atopáronse dos importantes ayalgues, unu n'agostu de 1980 y otru en 1988.[10]
Ta integráu por más de cincuenta pieces d'oru y plata que se caltienen nel Muséu de Zamora.[11] Acovecíos nun gran vasu cerámicu apaecieron una bona cantidá de fíbulas, torques, brazaletes, colgantes, pendientes, aniellos, diademes o ceñidores. tou ello d'oru y plata y con un pesu total d'unos 12 quilos. Ente estos oxetos destaca un brazalete espiraliforme de plata y una fíbula d'oru del tipu anular hispánicu, amás de diversos oxetos de cultura celtibérica, anterior a la prerrománica.
El dolmen
«El Casetón de los Moros» o «La Casa de los Moros», son los dos nomes colos que se designa'l dolmen que s'atopa asitiáu a 1 km al noroeste del cascu urbanu d'Arrabalde. Atópase allugáu na terraza cimera del ríu Eria, llugar dende'l que s'apodera'l valle que creó'l cursu d'esti ríu.
El dolmen atopábase bien deterioráu pol intensu laboreo agrícola de zona na que s'atopa. Caltenía de pies cinco ortostatos, anque mientres la escavación topóse unu más que se cayera escontra'l so interior, xunto con cuatro atayes de cimentación pertenecientes a otros tantos bloques que tán sumíos. Amás, mientres el so escavación afayó'l corredor que s'empobinaba escontra'l sureste y que facilitó la catalogación d'esti dolmen dientro de la variedá de sepulcru de corredor.
La so escavación solo pudo documentar la so esistencia, yá que escarecía de túmulu sumiera por completu, al ser oxetu de delles remociones. D'esta forma, solo púdose documentar que nel interior de la cámara había dellos fuexos pa postes y un llar con carbones. Pocos fueron los materiales arqueolóxicos recuperaos que s'usaron como dotes depositaes xunto a los muertos, como dellos preseos de xiles, un hachu de piedra apolazada y partes de dellos oxetos d'adornu, como un par de cuentes de collar discoides de cayuela y una cuenta de variscita.
Remove ads
Ver tamién
Referencies
Enllaces esternos
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads