Cynara cardunculus
especie de planta From Wikipedia, the free encyclopedia
Remove ads
El cardu (Cynara cardunculus), o cardu comestible, ye un miembru de les asteracees, similar a l'alcachofa o alcaucil (Cynara scolymus), de la que dacuando se considera subespecie.
Remove ads
Remove ads
Descripción
Ye una planta perenne y viviega con raigañu tuberosa. Nel so primer añu produz una roseta de grandes fueyes con hasta un metru de llargor y 0,6 m d'anchu que tán fondamente estremaes, son pinnaes y sub espinoses col viesu ablancazáu y tomentoso y nervaduras bien pronunciaes. Nel segundu añu del centru de la roseta sale un llargu tarmu acanaláu d'hasta 150 cm d'altor que se ramifica na so parte cimera. Los sos grandes capítulos florales son los que producen les alcachofes y tienen flores tubulaes (flósculos) de color violeta, plumoses y sésiles, que tán dispuesta sobre un receptáculu carnosu arrodiáu de bráctees ovales y apuntiaes. El frutu ye un aqueniu de color pardu escuru con un moñu de consistencia sedosa.
Los tarmos de cardu pueden tar cubiertos con escayos pequeños, cuasi invisibles, que pueden causar dolor considerable si agospiar na piel. Dellos cultivares ensin escayos desenvolviéronse pa superar esti inconveniente.
Remove ads
Historia
La primer descripción del cardu puede venir dende'l sieglu IV aC pol escritor griegu Teofrasto, sol nome κάκτος (llatín : cactus), anque la identidá exacta d'esta planta ye incierta.[1] El cardu yera popular na cocina griega, romana, y persa, y caltúvose popular na Europa medieval y moderna. Tamién aportó a común nos güertos de l'América colonial. Cayeron de moda namái nel sieglu XIX. N'Europa, el cardu cultívase inda en Francia (Provenza, Saboya), España ya Italia. Na rexón de Xinebra, onde hugonotes abellugaos introducir aproximao en 1685, el cultivar local 'Argenté de Genève' ("Cardy")[2] considérase una especialidá culinaria.
== Usos peracábense'l so pencas o tarmos, pa lo cual blanquiar tapándolos de dalguna manera o con tierra mientres la so crecedera. Estos tarmos prepárense xeneralmente cocíos, una vegada llimpios de la piel espinoso que los cubrir, en preparaciones como los cardo con almendres.[3]
- Los capítulos florales pueden preparar como alcachofes.
- Los cardos tamién son comunes na dieta del norte d'África, de cutiu utilizáu n'Arxelia o Tunicia nel cuscús.
- Les sos flores son utilizaes poles sos propiedaes coagulantes pa faer la cuayada de dalgunos quesos ibéricos tradicionales, como'l "Serra da Stela" y "Castelo Branco" (Portugal); "Queso De Flor" de Guía (Gran Canaria), quesu de "La Sele" (Badayoz), la "Torta del Casar" (Cáceres) y el "Mató" (Cataluña).
- Puede llograse biodiésel del aceite extraido de les granes, similar al de xirasol en composición.[4]
Remove ads
Propiedaes
- Contién cinarina que químicamente ye l'ácidu 1-3 discafeilquínico y que suel dir acompañáu polos ácidos cafeico, clorogénico y neoclorogénico
- Contién el principiu amargosu cinaropicrina que ye una lactona sesquiterpénica que se concentra nes fueyes verdes enantes del so floriamientu
- Contién flavonoides derivaos de la luteolina, como'l cinarósido, l'escolimósido y el cinaratriósido que son los que ennegrecen les fueyes[5]
Taxonomía
Cynara cardunculus describióse por Carlos Linneo y espublizóse en Species Plantarum 2: 827–828. 1753.[6]
Númberu de cromosomes de Cynara cardunculus (Fam. Compositae) y taxones infraespecíficos: 2n=34[7]
Cynara:nome xenéricu que remanez del Griegu κινάρα,-ας o κυνάρα, "alcachofa", deriváu de κυων-κυνός, cyon-cynos, "perru", poles bráctees involucrales que, pola so forma, asemeyar a los dientes de dichu animal. Pasó al Llatín como cinara y usábase tamién pa designar al cardu.
cardunculus: epítetu llatín que significa "diminutivu de Carduus".[8]
Remove ads
Nome común
Nun hai conseñaos nomes comunes n'asturianu pa esta especie.
Ver tamién
Referencies
Bibliografía
Enllaces esternos
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads