Greta Nissen

From Wikipedia, the free encyclopedia

Greta Nissen
Remove ads

Greta Nissen (30 de xineru de 190615 de mayu de 1988)[3] foi una actriz teatral y de cine d'orixe noruegu.

Datos rápidos Vida, Nacimientu ...
Remove ads

Biografía

El so verdaderu nome yera Grethe Rüzt-Nissen, y nació n'Oslu, Noruega. Antes de dedicase a la interpretación, Nissen yera baillarina, habiendo estudiáu ballet con Michel Fokine, y debutando nel Teatru nacional (Oslo) en 1922. Nesa dómina viaxó en xira per Noruega y participó en delles películes rodaes en Dinamarca.

Nissen actuó per vegada primera como baillarina nel circuitu de Broadway en 1924. Esi añu formaba parte d'una compañía danesa de ballet qu'actuaba en Nueva York, ciudá na que llueu foi contratada pa participar en númberos de baille pal musical de George S. Kaufman Beggar on Horseback.[4]

Gracies a tou ello, Nissen foi afayada pol productor cinematográficu Jesse L. Lasky, de Paramount Pictures, empecipiando la so carrera nel cine, n'actuar nun total de más de venti películes. Ente los sos filmes destaquen The Wanderer (1925, de Raoul Walsh), A Wife, The King on Main Street, The Love Thief, Ambassador Bill, The Lucky Lady, y Honours Easy. En 1932 actuó en The Silent Witness, xunto a Weldon Heyburn, que sería'l so primer home.

Ella foi la escoyida pa interpretar al primer personaxe femenín na película Hell's Angels (1930), de Howard Hughes. Sicasí, y por causa del so fuerte acentu noruegu, finalmente perdió'l papel cuando'l filme foi montáu pa incluyir soníu, interpretando Jean Harlow al so personaxe.[5] En 1933 camudar a Inglaterra, onde rodó delles producciones, retirándose del cine en 1937.[6]

Na seronda de 1941, Greta Nissen casóse col industrial Stuart D. Eckert. De nuevu nos Estaos Xuníos, ella establecióse definitivamente nel país y se nacionalizó, finando na so casa en Montecito, California, por causa d'una enfermedá de Parkinson en 1988.[7] Tenía 82 años d'edá. Los sos restos fueron incineraos. Tuvo un fíu, Tor Bruce Nissen Eckert, qu'en 2005 dexó'l so gran coleición, Greta Nissen Memorabilia, al Muséu Noruegu del Emigrante, en Ottestad, Noruega.[8]

Remove ads

Galería fotográfica

Teatru

Broadway

  • 1924 : Beggar on Horseback, de George S. Kaufman y Marc Connelly, con George Barbier, Spring Byington y Roland Young
  • 1926 : Non Foolin’, revista producida por Florenz Ziegfeld, música de Rudolf Friml, lletres y libretto de Gene Buck, Irving Caesar y Ballard MacDonald, J.P. McEvoy y James Barton, con Paulette Goddard y Claire Lluz

Londres

  • 1933-1934 : Why not To-night ?, d'Ord Hamilton y Herbert Farjeon, escenografía de Romney Brent
  • 1937-1938 : People in Love, d'Arthur Reid

Filmografía

  • 1923 : Daarskab, dyb og driverter, de Lau Lauritzen
  • 1924 : Lille Lise let-paa-taa, de Lau Lauritzen
  • 1925 : Lost : A Wife, de William C. de Mille
  • 1925 : The Wanderer, de Raoul Walsh
  • 1925 : In the Name of Love, de Howard Higgin
  • 1925 : The King of Main Street, de Monta Bell
  • 1926 : The Lucky Lady, de Raoul Walsh
  • 1926 : The Love Thief, de John McDermott
  • 1926 : Ebberöds bank, de Sigurd Wallén
  • 1926 : The Lady of the Harem, de Raoul Walsh
  • 1926 : The Popular Ensin, de Malcolm St. Clair
  • 1927 : Blonde or Brunette, de Richard Rosson
  • 1927 : Blind Alleys, de Frank Tuttle
  • 1928 : Fazil, de Howard Hawks
  • 1928 : The Butter and Egg Man, de Richard Wallace
  • 1931 : Women of All Nations, de Raoul Walsh
  • 1931 : Transatlantic, de William K. Howard
  • 1931 : Ambassador Bill, de Sam Taylor
  • 1931 : Good Sport, de Kenneth MacKenna
  • 1932 : Silent Witness, de R.L. Hough y Marcel Varnel
  • 1932 : Rackety Rax, d'Alfred L. Werker
  • 1932 : The Unwritten Law, de Christy Cabanne y Wilfred Lucas
  • 1933 : The Circus Queen Murder, de Roy William Neill
  • 1933 : Melody Cruise, de Mark Sandrich
  • 1933 : Best of Enemies, de Rian James
  • 1933 : Life in the Raw, de Louis King
  • 1933 : Red Wagon, de Paul L. Stein
  • 1933 : On Secret Service, d'Arthur B. Woods
  • 1934 : Hired Wife, de George Melford
  • 1934 : The Luck of a Sailor, de Robert Milton
  • 1935 : Honours Easy, de Herbert Brenon
  • 1937 : Cafe Colette, de Paul L. Stein
Remove ads

Referencies

Enllaces esternos

Loading related searches...

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads