Michael Faraday

Michael Faraday, FRS, (calendario no especificado, se presume gregoriano ^(es)  22 de setiembre de 1791, Newington Butts ^(es)  – calendario no especificado, se presume gregoriano ^(es)  25 d'agostu de 1867, Londres) foi un físicu y químicu británicu qu'estudió'l electromagnetismu y la electroquímica.

Michael Faraday
Vida
Nacimientu	Newington Butts (es) [1], calendario no especificado, se presume gregoriano (es) 22 de setiembre de 1791[2]
Nacionalidá	Reinu Xuníu de Gran Bretaña ya Irlanda Reinu de Gran Bretaña
Llingua materna	inglés
Muerte	Londres[3], 25 d'agostu de 1867[4] (75 años)
Sepultura	Cementerio de Highgate (es) [5]
Familia
Padre	James Faraday
Madre	Margaret Hastwell
Casáu con	Sarah Barnard (1821 – )[5]
Hermanos/es	Robert Faraday (en)
Estudios
Nivel d'estudios	honoris causa (es)
Direutor de tesis de	John Tyndall
Llingües falaes	inglés[6]
Alumnu de	Humphry Davy
Profesor de	Charles Joseph Hullmandel
Oficiu
Oficiu	físicu, químicu, inventor, escritor
Llugares de trabayu	Inglaterra
Emplegadores	Royal Institution (es)
Premios	ver Orde del Méritu de les Ciencies y les Artes miembru de la Royal Society miembru de l'Academia de les Artes y les Ciencies d'Estaos Xuníos Medaya Copley  (1832) [7] Medaya Copley  (1838) [7] Medaya Rumford  (1846) [8] Medaya Real  (1846) Bakerian Lecture  (1857, 1851, 1849, 1832, 1829) Medalla Albert  (1866) [9]
Influyencies	Humphry Davy y Jane Marcet
Miembru de	Royal Society Academia Prusiana de les Ciencies Academia Alemana de les Ciencies Naturales Leopoldina Real Academia de les Ciencies de Suecia Academia Francesa de les Ciencies Academia de Ciencies de San Petersburgu Academia de Ciencies d'Hungría Academia de les Artes y les Ciencies d'Estaos Xuníos Real Academia d'Artes y Ciencies de los Países Baxos Sociedá Filosófica Americana Accademia Nazionale delle Scienze detta dei XL Académie Nationale de Médecine (es) Academia de les Ciencies de Baviera Academia Nacional de Ciencies de los Estaos Xuníos Accademia delle Scienze di Torino Academia Austriaca de Ciencies
Creencies
Relixón	cristianismu[10]

Foi discípulu del químicu Humphry Davy; ye conocíu cimeramente pol so descubrimientu de la inducción electromagnética, que permitió l'aniciu de xeneradores y motores llétricos, y de les lleis de la electrólisis, polo que ye consideráu como'l verdaderu fundador del electromagnetismu y de la electroquímica.

En 1831 trazó'l campu magnéticu alredor d'un conductor pol que circula una corriente llétrica, ya descubiertu por Oersted, y esi mesmu añu descubrió la inducción electromagnética, demostró la inducción d'una corriente llétrica por otra, y inxirió'l conceptu de llinies de fuercia, pa representar los campos magnéticos. Durante esti mesmu periodu, investigó sobre la electrólisis y descubrió les dos lleis fundamentales que llevan el so nome:

• La masa de sustancia lliberada nuna electrólisis ye direutamente proporcional a la cantidá de lletricidá que tien pasao al traviés del electrólitu masa = equivalente electroquímicu, pola intensidá y pol tiempu (m = c I t)

• Las masas d'estremaes sustancies lliberaes pola mesma cantidá de electricidá son direutamente proporcionales a los sos pesos equivalentes.

Coles sos investigaciones diose un pasu fundamental nel desendolcu de la lletricidá al afitar que'l magnetismu anicia lletricidá per aciu del movimientu.

Nómase faradio (F), n'honor a Michael Faraday, a la unidá de capacidá llétrica del SI d'unidaes. Defínese como la capacidá d'un conductor talo que cargáu con una carga d'un culombiu, adquier un potencial electrostáticu d'un voltiu. El so símbolo ye F.^[11]

Primeros años

Fíu de James Faraday, nació nun pueblu llamaáu Newington, na redolada de Londres (Inglaterra), recibió escosa formación académica, entrando a los 13 años a trabayar d'aprendiz con un encuadernador de Londres. Durante los 7 años que pasó ellí lleó llibros de temes científiques y realizó esperimentos nel campu de la lletricidá, desendolcando un agudu interés pola ciencia que yá nun lu abandonó. A pesar d'ello práuticamente nun sabía matemátiques, desconocía'l cálculu diferencial pero en contrapartida tenía una habilidá innata pa trazar gráficos.

Carrera científica

Realizó contribuciones nel campu de la lletricidá. En 1821, dempués de que'l químicu danés Oersted descubriera l'electromagnetismu, Faraday construyó dos aparatos p'aniciar lo qu'él llamó rotación electromagnética, en realidá, un motor llétricu. Diez años más sero, en 1831, entamó los sos más afamaos esperimentos colos que descubrió la inducción electromagnética, esperimentos que tovía anguaño son la base de la moderna teunoloxía electromagnética.

Trabayando cola lletricidá estática, amosó que la carga llétrica s'acumula na superficie esterior del conductor llétricu cargáu, con independencia de lo que pudiera haber nel so interior. Esti efeutu emplégase nel dispositivu nomáu xaula de Faraday.

En reconocencia a les sos importantes contribuciones, la unidá de capacidá llétrica nómase faradio.

Baxo la direición de Davy realizó les sos primeres investigaciones nel campu de la química. Un estudiu sobre'l cloru llevólu al descubrimientu de dos nuevos cloruros de carbonu. Tamién descubrió'l bencenu; investigó nueves variedaes de vidriu ópticu y llevó a cabu con éxitu una serie d'esperimentos de licuefacción de gases comunes.

Faraday entró na Real Sociedá de Londres en 1824 y al añu siguiente foi nomáu direutor del llaboratoriu de la Institución Real. En 1833 socedió a Davy como profesor de química nesta Institución. Dos años más sero foi-y concedida una pensión vitalicia de 300 libres anuales.

En 1858 aportóse-y una de les Cases de Gracia y Favor, de la reina Victoria, onde morrió nueve años más sero, el 25 d'agostu de 1867. Tien una placa d'homenaxe n'Abadía de Westminster, cerca de la tumba d'Isaac Newton, yá que refugó ser enterráu ellí, y ta enterráu na fastera sandemania del Cementeriu de Highgate, Londres, Inglaterra; ya que yera ferviente miembru de la comunidá sandemania.

Los seyes Principios de Faraday

D'una obra d'Isaac Watts entitulada The Improvement of the Mind -La meyora de la mente-, lleída a los catorce años, Michael Faraday adquirió estos seyes constantes principios de la so disciplina científica:

• Llevar siempre consigo un pequeñu bloc col envís de tomar notes en cualesquier momentu.
• Caltener abondante correspondencia.
• Tener collaboradores col envís d'intercambiar idees.
• Evitar les controversies.
• Asegurar tolo que-y decíen.
• Nun xeneralizar precipitadamente, falar y escribir de la forma más precisa posible.