WR 7

Coordenaes: 7^h 18^m 29.131^s, -13^° 13^′ 1.513^″

WR 7
estrella[1]
Datos d'observación
Ascensión reuta (α)	109,62138053189 °[2]
Declinación (δ)	−13,217086987941 °[2]
Magnitú aparente (V)	11,56 (banda V)
Constelación	Canis Maior[3]
Parallax	0,1919 mas[2]
Tipu espectral	WN4b[4]
Otros nomes
Ver llista HD 56925 (Catálogu Henry Draper) 2MASS J07182912-1313015 (2MASS (es) ) HIP 35378 (Catálogu Hipparcos) ALS 299 (Catalog of Galactic OB Stars) CSI-13-07162 1 (Catalog of Stellar Identifications (en) ) CSI-13-07162 2 (Catalog of Stellar Identifications (en) ) HIC 35378 (Hipparcos Input Catalogue (en) ) TYC 5407-3417-1 (Tycho Catalogue (en) ) UCAC4 384-028416 (Fourth USNO CCD Astrograph Catalog (en) ) Gaia DR1 3032940840257683840 (Gaia DR1 (es) ) Gaia DR2 3032940844556081408 (Gaia DR2 (es) )

WR 7 (HD 56925 / HIP 35378)^[5] ye la estrella central de la nebulosa d'emisión NGC 2359 (conocida tamién como Nebulosa del Cascu de Thor), na constelación del Can Mayor. La distancia a la que s'atopa ye incierta, variando ente 3,5 kiloparsecs (11.410 años lluz) y 6,9 kiloparsecs (22.500 años lluz), dependiendo de la fonte consultada.^[6]

De magnitú aparente +11,40,^[7] WR 7 ye una estrella de Wolf-Rayet de tipu espectral WN4.^[5] Esti tipu d'estrelles carauterizar por una abondosa perda de masa estelar conducida por un vientu estelar a gran velocidá químicamente arriquecíu. Nel casu de WR 7, la velocidá terminal del so vientu ye de 1600 km/s^[8] y pierde masa a un ritmu de 7 × 10^-5 mases solares cada añu. Asumiendo una distancia de 4,8 kiloparsecs (15.600 años lluz), calcúlase que ye 280.000 vegaes más brillosa que'l Sol, 16 vegaes más masiva, y 1,41 vegaes mayor. Ye una estrella bien caliente, con una temperatura de superficie envalorada en 112.000 Kelvin^[9]

L'estudiu de la interaición ente WR 7 y la nebulosa circundante realizóse asumiendo una distancia de 5 kiloparsecs. Afayóse la esistencia d'una envoltura HI de 70 × 37 kiloparsecs que s'espande a 12 km/s, posiblemente creada pola proxenitora de la estrella actual, una estrella de tipu O de la secuencia principal. Paez probable la esistencia d'un arcu de choque actuando na parte sur de la nebulosa, producíu posiblemente na fase de superxigante colorada o de variable lluminosa azul.^[6]