Ҡасим ибн Хәсән
From Wikipedia, the free encyclopedia
Ҡасим ибн Хәсән, Ҡасим ибн Хәсән ибн Али ибн Әбү Талип (ғәр. قاسم بن حسن) — шиғый шәһите, имам Хәсән улы, йәғни Мөхәммәт Пәйғәмбәрҙең бүләһе
Ҡыҫҡа факттар Зат, Гражданлыҡ ...
Ҡасим ибн Хәсән | |
Зат | ир-ат |
---|---|
Гражданлыҡ | Өмәүиҙәр хәлифәлеге |
Тыуған көнө | 667 |
Тыуған урыны | Мәҙинә, Өмәүиҙәр хәлифәлеге[1] |
Вафат булған көнө | 10 октябрь 680 |
Вафат булған урыны | Кәрбәлә, Ираҡ |
Үлем төрө | яуҙа үлгән[d] |
Үлем сәбәбе | яуҙа һәләк була[d] |
Ерләнгән урыны | Хөсәйен имам мәсете[d] |
Атаһы | Хәсән ибн Али |
Бер туғандары | Фатима бинт Хасан[d], Хусейн ибн Хасан[d], Абу Бакр ибн Хасан[d], Talha ibn Hasan[d], Аль-Хасан аль-Мутанна[d], Зейд ибн Хасан[d] һәм Abdullah ibn Hasan ibn Ali[d] |
Һуғыш/алыш | Кербеле янында һуғыш[d] |
Ябырға