Ігнаці Агінскі

Ігнаці Агінскі (каля 1698 — сакавік 1775) — дзяржаўны дзяяч Вялікага Княства Літоўскага. Абозны вялікі літоўскі (1729—1744), маршалак надворны літоўскі (1744—1750) і вялікі літоўскі (1750—1768), кашталян віленскі (з 1768). Трымаў Барысаўскае (з 1726) і Браслаўскае староствы (1728—1740)^[2].

Ігнаці Агінскі

Герб «Агінскі»
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся	каля 1698
Памёр	сакавік 1775 Гале-на-Заале, Магдэбурскае герцагства[d], Каралеўства Прусія[d][1]
Пахаваны	Касьцёл Сьвятога Язэпа і калегіюм езуітаў (Віцебск)
Род	Агінскія
Бацькі	Марцыян Міхал Агінскі Тэрэза з Бжастоўскіх
Жонка	Алена з Войнаў
Дзейнасьць	дыплямат, дзяржаўны дзяяч

Біяграфія

Прадстаўнік старэйшай (княскай) лініі роду Агінскіх, сын Марцыяна Міхала і Тэрэзы з Бжастоўскіх.

Абіраўся паслом на соймы 1729, 1730, 1733, 1736, 1737. Маршалак Галоўнага Трыбуналу ў 1732.

Двойчы быў амбасадарам у Пецярбургу. Падтрымліваў Чартарыйскіх, у палітычнай дзейнасьці арыентаваўся на Расейскую імпэрыю, за што Кацярына II захавала за ім права на маёнткі ва ўсходняй Беларусі.

Ажаніўся з Аленай, дачкой К.Д. Агінскага, якая мела вялікі ўплыў пры двары расейскай імпэратрыцы Ганны Іванаўны. Нашчадкаў не пакінуў^[3].