Іржы Поліўка

І́ржы По́ліўка (па-чэску: Jiří Polívka; 6 сакавіка 1858, Энс — 21 сакавіка 1933, Прага) — выбітны чэскі філёляг-славіст, этнограф, пэдагог, адзін з заснавальнікаў славянскай параўнальнай фальклярыстыкі. Прафэсар славянскай філялёгіі Карлавага ўнівэрсытэту, чалец-карэспандэнт Санкт-Пецярбурскай акадэміі навук.

Іржы Поліўка
Jiří Polívka
Дата нараджэньня	6 сакавіка 1858(1858-03-06)[1]
Месца нараджэньня	Энс[d], Лінц-Лянд[d], Верхняя Аўстрыя, Аўстрыя[2]
Дата сьмерці	21 сакавіка 1933(1933-03-21)[2][3][4][…] (75 гадоў)
Месца сьмерці	Лібень[d], Прага, Чэхаславаччына[5]
Месца пахаваньня	Вінаградзкія могілкі[d]
Месца вучобы	Карлаў унівэрсытэт Венскі ўнівэрсытэт
Занятак	пэдагог, пісьменьнік, прафэсар унівэрсытэту, этнограф, гісторык літаратуры, славіст, настаўнік, фальклярыст
Навуковая сфэра	славістыка[d]
Месца працы	Карлаў унівэрсытэт
Псэўданімы	Bohdan Kaminski[3] і Bohdan Kamiński[3]
Сябра ў	Пецярбурская акадэмія навук[d], Нідэрляндзкая каралеўская акадэмія навук[d] і Сэрбская акадэмія навук і мастацтваў
Навуковая ступень	праф.
Подпіс
Іржы Поліўка ў Вікісховішчы

Жыцьцяпіс

У 1868—1876 навучаўся ў гімназіі ў Празе, пасьля скончыў філязофскі факультэт Карлавага ўнівэрсытэту (1880), слухаў лекцыі па стапаславянскай мове і палеаграфіі ў Заграбскім унівэрсытэце. У 1882 у Вене атрымаў ступень доктара філязофіі.

Слухаў лекцыі ў Празе і Загрэбе, падарожнічаў па славянскіх землях, займаўся рукапісамі ў пецярбурскіх і маскоўскіх бібліятэках. Прыхільнік тэорыі міграцыі (запазычаньня) Тэадора Бэнфэя. Прафэсар славянскай філялёгіі Праскага ўнівэрсытэту. Чалец-карэспандэнт Санкт-Пецярбурскай АН з 1 сьнежня 1901 па аддзяленьні расейскае мовы і славеснасьці.

Працы

• «Paläographische, grammatische und kritische Eigenthümlichkeiten in dem Makedonischen Praxapostolus» («Archiv für slav Phil.», X);
• дасьледаваньні пра Нікадзімава Эвангельле ў славянскіх літаратурах («Časop. Česk. Mus.», 1890—1891);
• артыкулы пра Шафарыка, Грыбаедава, Пыпіна;
• параўнальныя дасьледаваньні казачных сюжэтаў у славянскіх народаў; іхнім сынтэзам зьяўляюцца буйныя сачыненьні «О srovnávnacím studiu tradic lidových» і «Pohádkoslovné Studie» (Прага, 1904).